Pulling Teeth - The Red Shore

From beyond I can sense your torment,

Your heart is an unmarked grave.

In the days that are yet to speak of,

You will writhe in a sea of pain.

It begins with a hollow judgement,

And desends to the pits of hell…

I arise with a taste for vengeance,

And begin my crusade of death.

Pulling teeth I feel your deception,

Killing me I have no defence.

Torn apart by every rejection,

Killing all who stand in my way.

Awake me when this is over,

I cannot stand to be here.

Faced with the constant bombardment,

Of people pulling my strings.

Pulling my strings.

pulling my strings.

Show me the silver lining,

Cause I don’t believe in fate,

And your words are far from comfort,

And my heart is filled with rage.

Show me the silver lining,

Cause I don’t believe in fate,

And your words are far from comfort,

And my heart is filled with rage,

Filled with contempt, filled with desire.

I’m watching, I’m waiting,

For something I no longer hold in my hands,

Your eyes dismember me, I cannot remeber the look on your face.

I’m watching, I’m waiting

For something I no longer hold in my hands,

Your eyes disfigure me, I cannot remeber the shade of your dress,

cannot remember your face,

Your face distorts before me It becomes a vision of despair

Van buitenaf kan ik je kwelling voelen,

Je hart is een ongemarkeerd graf.

In de dagen die nog moeten worden besproken,

Je zult kronkelen in een zee van pijn.

Het begint met een hol oordeel,

En daalt af naar de afgronden van de hel...

Ik sta op met een voorliefde voor wraak,

En begin mijn kruistocht naar de dood.

Tanden trekkend voel ik je bedrog,

Mij ​​vermoorden, ik heb geen verdediging.

Verscheurd door elke afwijzing,

Ik vermoord iedereen die me in de weg staat.

Maak me wakker als dit voorbij is,

Ik kan er niet tegen om hier te zijn.

Geconfronteerd met het voortdurende bombardement,

Van mensen die aan mijn touwtjes trekken.

Aan mijn touwtjes trekken.

aan mijn touwtjes trekken.

Laat me de zilveren voering zien,

Omdat ik niet in het lot geloof,

En je woorden zijn verre van troost,

En mijn hart is gevuld met woede.

Laat me de zilveren voering zien,

Omdat ik niet in het lot geloof,

En je woorden zijn verre van troost,

En mijn hart is gevuld met woede,

Gevuld met minachting, gevuld met verlangen.

Ik kijk, ik wacht,

Voor iets dat ik niet langer in mijn handen houd,

Je ogen verscheuren me, ik kan me de blik op je gezicht niet herinneren.

Ik kijk, ik wacht

Voor iets dat ik niet langer in mijn handen houd,

Je ogen misvormen me, ik kan me de schaduw van je jurk niet herinneren,

kan je gezicht niet herinneren,

Je gezicht vervormt voor mij Het wordt een visioen van wanhoop