Flesh Couture - The Red Shore

Lets say for arts sake

We killed ourselves tonight

In our dreams we could live forever

Immortalized in our beauty

Don’t say I didn’t warn you, beauty can be reversed

Expose to me, the heart stings deep within

Until it bleeds

For one day of beauty

You pinned your hopes, upon the mirror and now it cuts your skin

Shattered by your own reflection

Do you recall your own fucking face

She looked so beautiful, fashioned in her own despair

A fitting end to fashion

Her source of suicide

Beneath the veil of make up, your soul has slowly died

An endless wave of martyrs, dressed in a sea of black

To serenade the serpents, this scene has turned its back

Feel this shatter

To the ground

Your misfortunes I resound

So clean yourself up bitch

The fragments you savour

Are barely held together

Your basis for reason, compounded by the seasons

I suffered the arrows, your heart a formless shadow

Beneath the lies, your wings have been dissected

From this fashion, the dead arise

And with its failure, we breath new life

Laten we zeggen omwille van de kunst

We hebben zelfmoord gepleegd vanavond

In onze dromen zouden we voor altijd kunnen leven

Vereeuwigd in onze schoonheid

Zeg niet dat ik je niet heb gewaarschuwd, schoonheid kan worden omgekeerd

Stel je bloot aan mij, het hart prikt diep van binnen

Tot het bloedt

Voor één dag schoonheid

Je hebt je hoop gevestigd op de spiegel en nu snijdt hij je in de huid

Verpletterd door je eigen spiegelbeeld

Herinner je je je eigen verdomde gezicht?

Ze zag er zo mooi uit, gevormd in haar eigen wanhoop

Een passend einde van de mode

Haar bron van zelfmoord

Onder de sluier van make-up is je ziel langzaam gestorven

Een eindeloze golf van martelaren, gekleed in een zee van zwart

Om de slangen een serenade te geven, keerde deze scène zich de rug toe

Voel dit verbrijzelen

Naar de grond

Je tegenslagen weerklink ik

Dus maak jezelf schoon teef

De fragmenten die je proeft

Worden nauwelijks bij elkaar gehouden

Uw reden voor reden, verergerd door de seizoenen

Ik leed aan de pijlen, je hart een vormloze schaduw

Onder de leugens zijn je vleugels ontleed

Op deze manier staan ​​de doden op

En met zijn mislukking blazen we nieuw leven in