1995 - The Radio Dept.

1995 is missing buses

It’s walking 15 miles to see your love

It’s knowing you’re alive through all the fuzz

It’s never coming down from going up 1995 is cutting classes

It’s sitting over coffees talking indie treats

It’s the mere sensation of being the first one that you see

When morning opens up the skies

You see me when daylight opens up your eyes

And though I’m happier now I always long somehow

Back to 1995

All my friends have different plans to make their lives worth

while

Some for the better

Some for worse

Some have gone to different cities searching every mile

For missing pieces that will make a whole

1995 seems like a long way to go If you ever were to find your way back home

But the only thing I really miss is being the first one that

you see

When morning opens up the skies

You see me when daylight opens up your eyes

1995 ontbreekt bussen

Het is 15 mijl lopen om je liefde te zien

Het is weten dat je leeft door alle drukte

Het komt nooit meer naar beneden van omhoog gaan 1995 is het schrappen van lessen

Het zit bij koffie en praat over indie-traktaties

Het is alleen al het gevoel dat je de eerste bent die je ziet

Wanneer de ochtend de hemel opent

Je ziet me wanneer het daglicht je ogen opent

En hoewel ik nu gelukkiger ben, verlang ik op de een of andere manier altijd

Terug naar 1995

Al mijn vrienden hebben verschillende plannen om hun leven de moeite waard te maken

terwijl

Sommige ten goede

Sommige ten kwade

Sommigen zijn naar verschillende steden gegaan om elke mijl te zoeken

Voor ontbrekende stukjes die een geheel vormen

1995 lijkt nog een lange weg te gaan als je ooit je weg terug naar huis zou vinden

Maar het enige dat ik echt mis, is dat ik de eerste ben die

zie je

Wanneer de ochtend de hemel opent

Je ziet me wanneer het daglicht je ogen opent