Reach - The Ocean Party

The change didn’t shape me

It just faded in

I was thinking I might call you back

I never did

That’s a debt in words

A debt in time

Now there’s no more truly endless nights

Walkin' home with the mornin' moon

Yellowin' like it’s been tryin' to tell me somethin'

Or really tryin' not to

Bethany, walkin' with me

I remember like it was yesterday

I know everything changes

You’d think it wouldn’t feel the same

Another dead-end turn

An hour’s drive

I came in through the Gully end

Saturated

In the light between batching houses

Flickering like film for me

Worn out like drawn-out pages

Blown over the streets

Flakin' white faded letters

Can’t remember what they used to say

I know everything changes

You’d think it wouldn’t feel the same

De verandering heeft me niet gevormd

Het is gewoon vervaagd

Ik dacht dat ik je misschien terug zou bellen

Ik heb dat nooit gedaan

Dat is een schuld in woorden

Een schuld op tijd

Nu zijn er geen echt eindeloze nachten meer

Naar huis lopen met de ochtendmaan

Geel alsof het me iets probeert te vertellen

Of probeer het echt niet te doen

Bethany, loop met me mee

Ik herinner me alsof het gisteren was

Ik weet dat alles verandert

Je zou denken dat het niet hetzelfde zou voelen

Weer een doodlopende bocht

Een uur rijden

Ik kwam binnen via het einde van de Gul

Verzadigd

In het licht tussen batching-huizen

Flikkerend als film voor mij

Versleten als uitgerekte pagina's

Over de straten geblazen

Flakin' witte vervaagde letters

Ik weet niet meer wat ze vroeger zeiden

Ik weet dat alles verandert

Je zou denken dat het niet hetzelfde zou voelen