How The Streets Adore Me Now - The Murder Capital

Well, where were we when stolen turns

Of torment heard crept through the trees?

The faceless page of loaded leaves

The mountain mounds around our feet

The soiled and severed dormant reeds

On shopfronts filled our brooding streets

The love we draw, upon so sweet

The moment strained our stillness

Above the calls of only men

That brave the dirt of handheld pen

And in the end our weightless state

Was all we had to break away

I know I should have stayed that day

Your eyes wrapped 'round me still

And in the now, this wistful town

Was swept and drowned beneath its ground

But how the streets adore me now

But how the streets adore me now

My love, my light, my darkness

Nou, waar waren we toen gestolen beurten

Van kwelling gehoord kroop door de bomen?

De anonieme pagina met geladen bladeren

De berg kronkelt om onze voeten

Het bevuilde en afgehakte slapende riet

Op winkelpuien vulden onze broeierige straten

De liefde die we putten, zo zoet

Het moment drukte onze stilte

Boven de oproepen van alleen mannen

Die het vuil van een draagbare pen trotseren

En uiteindelijk onze gewichtloze staat

Was alles wat we moesten wegbreken?

Ik weet dat ik die dag had moeten blijven

Je ogen zijn nog steeds om me heen gewikkeld

En in het nu, deze weemoedige stad

Werd geveegd en verdronken onder de grond

Maar wat zijn de straten nu dol op me

Maar wat zijn de straten nu dol op me

Mijn liefde, mijn licht, mijn duisternis