Utopia - The Moth Gatherer

The time and gold in our hands

Spectral concepts, illusive and grand

Dead eyes stare at the vertical flood

The bones are soaked and starts to drift

The eyes of the child tells what lies ahead

A spectral light touched the numb

I was there when the current died

An eerie glow on strange beings in a fractured world

Now I stand in darkness

Watching as the worlds collide

I wish that I could return

But I am the sun, the finite mass

And I need to burn

De tijd en het goud in onze handen

Spectrale concepten, ongrijpbaar en groots

Dode ogen staren naar de verticale vloed

De botten zijn doorweekt en beginnen te drijven

De ogen van het kind vertellen wat ons te wachten staat

Een spectraal licht raakte het gevoelloze

Ik was erbij toen de stroom stierf

Een griezelige gloed op vreemde wezens in een gebroken wereld

Nu sta ik in het duister

Kijken hoe de werelden botsen

Ik wou dat ik kon terugkeren

Maar ik ben de zon, de eindige massa

En ik moet branden