the bible and the breathalyzer - The Mars Volta

Among the tattered dwelling of the new found home, in the furthest cramped

corner sat the shell of a goat head strangled in copper wire, scraped of its

insides, unwashed behind the ears, fueling the crooked names spoken by leeches

To a thinning cowlick’s fat his crippled limp, dragging along the hump of the

floor.

Sobbing from the smacking mouth of the demagogue wells, making

wisecracks, spilling from the corners with their pink flinches, second glancing

their every move

It ate pickled nose cartilage that fell from the ceilings, a pork skin drizzle

unnerving the humans, while it read aloud from its favorite books,

in glossolalia slang and haruspex truths, following a slow and patient wait,

a mocking their hair as it was glued to their upper lip combover

Under the wall, the ships smeared by faithfully talking the magnum fanatics and

their bottles of scalp soup

They cooked up a tardis smudge on their eyes, a lunar antidote that powdered

underneath the oncoming pestilence of their idling fingers

It wrote them a seance, penetrated their every dependent desire

It hacked off the central headpiece to the collective

It wrote them a message in the marrow of the knife, with the extension of

Baphomet* transfusion

Glued to the animals, perversions of their former selves, patiently biting

their fingernails looking for a clue

As soon as it failed to appear, the faithful fell under the spell of public

execution

It had been an eternity filled with useless ritual, and all for nothing,

promising salvation, but only flags came swarming around for a better taste

What was left were the scraps, dressed in animal skin, defiled servants holding

their breath, fatherless culprits blaming their kin, waiting for an answer

They thought a day would come, or a giraffe might choke in midair squeal,

some sort of indication

Only it was the hands of the followers that had left their markings in neatly

packed dunes filled with the decapitated remains, found sealed in sand

It only stained the conscious for a brief moment, then came disgust

Realizing there was nothing to it, people began collapsing in collective states

of drought

Palm-size vents heating in the chest, cluttering the graph, a bladder full of

remains

Nothing became of them because nothing was the reason, an apathetic display

dripping into vats of obesity

The feud had been sucking teeth for some time now, but the only baggage that

paraded about was the curtain epidermis unfolded in an inebriated suit

The fit came suffocating, feathering the boa-constricted paleness, frostbitten,

and shovel-faced

It came before them in utter confidence, flares of pink owls in the nest of

albino eyelids blinking out chemical obscurities to the blind

It bloomed into a hemorrhaged contraption that impopulated the disenchanted,

one by one

All the churches were converted into quarantine facilities, inside them grew

bacterial stubble compacted by larvae, contracting and teething

A newborn litter degradively sufficient, running from the horse collarbone,

amongst the murmuring femurs whimpering in fractures

«Are you the Polaroid shot you thought you were?», it said with a coy smirk

With the position now vacant, it waltzed right in and made itself at home

Seduced by the empty nominations at the altar of broken ballot boxes,

closer to that nothingness that everyone seemed to embrace

As it pissed all over them, the sigh of relief steamed off the soaking

depressants, an impending sleep was on its way

Tussen de gescheurde woning van het nieuw gevonden huis, in de meest krappe

in de hoek zat het schild van een geitenkop gewurgd in koperdraad, afgeschraapt van zijn

binnenkant, ongewassen achter de oren, voedend voor de kromme namen die door bloedzuigers worden gesproken

Tot het vet van een dunner wordende kapmes zijn kreupele slap, slepend langs de bult van de

vloer.

Snikkend uit de smakkende mond van de demagogenputten, waardoor

geintjes, morsen uit de hoeken met hun roze kronkels, tweede blik

hun elke beweging

Het at gepekeld neuskraakbeen dat van de plafonds viel, een motregen van varkenshuid

de mensen zenuwachtig makend, terwijl het hardop voorlas uit zijn favoriete boeken,

in glossolalie-jargon en haruspex-waarheden, na langzaam en geduldig wachten,

a bespotten hun haar zoals het was vastgelijmd aan hun bovenlip combover

Onder de muur werden de schepen besmeurd door trouw te praten met de magnumfanaten en...

hun flessen hoofdhuidsoep

Ze kookten een tardis-vlek op hun ogen, een maan-tegengif dat verpoederde

onder de naderende pestilentie van hun stationaire vingers

Het schreef hen een seance, drong door tot al hun afhankelijke verlangens

Het heeft de centrale zendspoel van het collectief gehackt

Het schreef hen een bericht in het merg van het mes, met de extensie van:

Baphomet* transfusie

Gelijmd aan de dieren, perversies van hun vroegere zelf, geduldig bijtend

hun vingernagels op zoek naar een aanwijzing

Zodra het niet verscheen, raakten de gelovigen in de ban van het publiek

uitvoering

Het was een eeuwigheid vol nutteloze rituelen geweest, en allemaal voor niets,

veelbelovende redding, maar alleen vlaggen zwermden rond voor een betere smaak

Wat overbleef waren de restjes, gekleed in dierenhuid, bezoedelde bedienden die

hun adem, vaderloze schuldigen die hun verwanten de schuld geven, wachtend op een antwoord

Ze dachten dat er een dag zou komen, of een giraf zou stikken in het gepiep in de lucht,

een soort van indicatie

Alleen waren het de handen van de volgers die hun markeringen netjes hadden achtergelaten

opeengepakte duinen gevuld met de onthoofde overblijfselen, gevonden verzegeld in zand

Het bevlekte het bewustzijn maar voor een kort moment, en toen kwam de walging

Toen ze zich realiseerden dat er niets aan de hand was, begonnen mensen in te storten in collectieve staten

van droogte

Ventilatieopeningen ter grootte van een handpalm, verwarming in de borst, een rommelige grafiek, een blaas vol met

stoffelijk overschot

Er werd niets van hen omdat niets de reden was, een apathische vertoning

druipend in vaten van obesitas

De vete was al een tijdje aan het tandenpoetsen, maar de enige bagage die

paradeerde over was de gordijnepidermis ontvouwd in een dronken pak

De stuiptrekking werd verstikkend, bevederde de door de boa vernauwde bleekheid, bevroren,

en schop-faced

Het kwam voor hen in het volste vertrouwen, fakkels van roze uilen in het nest van

albino oogleden knipperen chemische onduidelijkheden voor blinden

Het groeide uit tot een bloederig apparaat dat de ontgoochelde,

een voor een

Alle kerken werden omgebouwd tot quarantainevoorzieningen, binnen groeide

bacteriële stoppels verdicht door larven, samentrekken en tandjes krijgen

Een pasgeboren nest dat afbrekend voldoende is, lopend van het sleutelbeen van het paard,

tussen de murmelende dijbenen die jammeren in breuken

"Ben jij de polaroidfoto die je dacht te zijn?", stond er met een terughoudende grijns

Nu de functie vacant was, kwam hij binnen en voelde hij zich thuis

Verleid door de lege nominaties bij het altaar van kapotte stembussen,

dichter bij dat niets dat iedereen leek te omarmen

Terwijl ze overal pissig van werden, stoomde de zucht van opluchting van het badderen

depressiva, een naderende slaap was onderweg