Tetragrammaton - The Mars Volta

Tell me it’s over

Rusbel awaits

I’ve been to the surface

And nothing is there

Eyelids sank muffled

In the nerve aura sound

But when she wakes

Will she still be with us My heart is darkclots

Leap year is late

How did you get here

Ask all but the bait

From a christ what went hissing

Constricting his cells

We summon by candle by hook and bell

Glossolalia coats my skin

Glycrine and turbulence

Stuffed the voice inside of God

Mirrors to the animals

The sermon goes mourning

Pricking it’s hail

Slothful the child

That preys on the seed

Shall behead the drought

Wound under sleeves

I hope you have room

In a thicket of vines

Give me a moment

To clean what you’ve stole

The streets will hang high

Stretch ribs and let taste

We’ll cover the smell with silver nitrate

Mending the cuts of your prosthetic faith

Glossolalia coats my skin

Glycrine and turbulence

Stuffed the voice inside of God

Mirrors to the animals

Then so long

Dear mnemonic

Assume the form

You’ve given me and I’ll split

Now hold on Just hold my hand

Say that they made you

But you brought your own leash

Tell me no more no Say I’m the last one

Outside

By the drift

You read my will

Of thread and itch

Failure to comply

As failure to decease

And still you won’t know everything

I’ve built the fall

Sulking drained the fall of my pale will

Swarming by your steps

Licking the ankles of blasphemer guilts

It only meant to drape a plastic

Over the stuck pig scalp of head

To cover the sock where the flatline had spread

The kiosk in my tempral lobe

Is shaped like rosalyn carter

She says my map is home again

But torn face down

I have only but a million blemiches

To tell you all about

In the end they just gagged me To make him come out

Gas me the hind

Of your five legged snare

Tooth picks the eye

Zeg me dat het voorbij is

Rusbel wacht

Ik ben naar de oppervlakte geweest

En er is niets

Oogleden zonken gedempt

In het zenuwaurageluid

Maar als ze wakker wordt

Zal ze nog steeds bij ons zijn? Mijn hart is darkclots

Schrikkeljaar is laat

Hoe ben je hier gekomen

Vraag alles behalve het aas

Van een christus wat ging er sissen

Zijn cellen vernauwen

We roepen op bij kaars met haak en bel

Glossolalie omhult mijn huid

Glycrien en turbulentie

Vulde de stem in God

Spiegels voor de dieren

De preek gaat in de rouw

Prikken is hagel

Luiaard het kind

Dat jaagt op het zaad

Zal de droogte onthoofden

Wond onder de mouwen

Ik hoop dat je ruimte hebt

In een struikgewas van wijnstokken

Geef me een ogenblik

Om op te ruimen wat je hebt gestolen

De straten zullen hoog hangen

Ribbels strekken en laten proeven

We dekken de geur af met zilvernitraat

De wonden van uw prothetische geloof herstellen

Glossolalie omhult mijn huid

Glycrien en turbulentie

Vulde de stem in God

Spiegels voor de dieren

Dan zo lang

Beste geheugensteuntje

Neem de vorm aan

Je hebt me gegeven en ik zal splitsen

Wacht even. Houd mijn hand vast

Zeg dat ze je gemaakt hebben

Maar je hebt je eigen riem meegebracht

Zeg me niet meer nee Zeg dat ik de laatste ben

Buiten

Door de drift

Je leest mijn testament

Van draad en jeuk

Niet-naleving

Als niet overlijden

En toch weet je niet alles

Ik heb de herfst gebouwd

Door te mokken is de val van mijn bleke wil weggeëbd

Zwermen bij je stappen

De enkels likken van godslasterlijke schuld

Het was alleen bedoeld om een ​​plastic te draperen

Over de vastzittende varkenskop van het hoofd

Om de sok te bedekken waar de flatline zich had verspreid

De kiosk in mijn slaapkwab

Heeft de vorm van Rosalyn Carter

Ze zegt dat mijn kaart weer thuis is

Maar met de voorkant naar beneden gescheurd

Ik heb maar een miljoen puistjes

Om u alles te vertellen over

Uiteindelijk hebben ze me gewoon de mond gesnoerd om hem eruit te laten komen

Gas me de achterste

Van je vijfpotige strik

Tand kiest het oog