Luciforms - The Mars Volta

How much do you make

in that death factory

Severance owed

in the chamber of revolvers

Empty jails

fall from my scalp

Shake the globe and let me out

If still I can remember the day

That they took you from me Seems like I’ve been running

from your trenchant memory

Harpsichord will warn me when it’s over

'Cause if heaven breathes

then someone trade places with me

'Cause I don’t want to tear feathers instead of rags

When do I get to see the body

preserved inside this grin

Sewn in the lips

were her last words

I’ll be damned — I can still hear her laughing

Your angels have tangled their brass again

The comfort of doubt still it keeps you thin

And still I can remember the day

That they took you from me Seems like I’ve been running

from your trenchant memory

Harpsichord will warn me when it’s over

'Cause if heaven breathes

then someone trade places with me

'Cause I don’t want to tear feathers instead of rags

Does your temperature ache

Is your glass about to break

Are you purple with current

Will you now become the servant

Gordian knots in the power lines

Saucer fills so empty with pesticide

Like the pharaohs of old

Bury me in gold

If your son refuse to fight

in the Stockholm setting that we provide

If your heart does cease to speak

My fingernail choir

will make your chalkboard sing

Hoeveel verdien je

in die doodsfabriek

ontslagvergoeding verschuldigd

in de kamer van revolvers

Lege gevangenissen

val van mijn hoofdhuid

Schud de wereldbol en laat me eruit

Als ik me de dag nog kan herinneren

Dat ze je van me hebben afgepakt. Het lijkt alsof ik heb gerend

uit je scherpe herinnering

Klavecimbel waarschuwt me als het voorbij is

Want als de hemel ademt

dan ruilt iemand met mij van plaats

Omdat ik geen veren wil scheuren in plaats van vodden

Wanneer krijg ik het lichaam te zien?

bewaard in deze grijns

Genaaid in de lippen

waren haar laatste woorden

Ik zal verdomd zijn - ik kan haar nog steeds horen lachen

Je engelen hebben hun koper weer in de war gebracht

De troost van twijfel houdt je toch dun

En toch kan ik me de dag nog herinneren

Dat ze je van me hebben afgepakt. Het lijkt alsof ik heb gerend

uit je scherpe herinnering

Klavecimbel waarschuwt me als het voorbij is

Want als de hemel ademt

dan ruilt iemand met mij van plaats

Omdat ik geen veren wil scheuren in plaats van vodden

Doet je temperatuur pijn?

Staat je glas op het punt te breken?

Ben je paars met stroom

Word jij nu de dienaar?

Gordiaanse knopen in de hoogspanningskabels

Schotel vult zo leeg met bestrijdingsmiddelen

Zoals de farao's van weleer

Begraaf me in goud

Als je zoon weigert te vechten

in de Stockholm-omgeving die we bieden

Als je hart ophoudt te spreken

Mijn vingernagelkoor

laat je schoolbord zingen