MAGIC BONE - The Left Rights

Your man lies home, all alone, in bed.

Waiting to breathe his last breath.

He’s made his peace, all south, it seems.

His body began to protest.

Ron Paul chose not to depart this world yet

Dead in his eyes

Living for spite

All magic bone will go on and on His finger will not let him die.

Die after clay, copping a way

Skin like a burlap sack

Hoping to fade to black

Any fire not will be lost

Magic bone beats on his dust.

Replaying his life in his mind he tries

To see how he made the knuckle crack

No reason, no rhyme, no deed, no crime.

To wall in the fingers attack

Ron Paul chose not to Depart this world yet

Dead in his eyes

Living for spite

The magic bone won’t let him go His finger will not let him die

Lying in wait, dropped of his fate.

Some call it clarity, pointing round heinously,

Wanting to be six feet deep,

The magic bone won’t let him sleep, let him sleep, let him sleep…

Frozen awake, in time and space

No one can hear his appeal.

For when he attempts to speak his mind

The finger presses up to his lips.

Year after year, can’t disappear

Impossibly bored, they’re like a sword.

No chance of suicide, not while it lives inside,

Trying to fight the magic joint,

Knowing that there is no point, is no point, is no point, is…

Je man ligt thuis, helemaal alleen, in bed.

Wachten om zijn laatste adem uit te blazen.

Hij heeft vrede gesloten, helemaal naar het zuiden, zo lijkt het.

Zijn lichaam begon te protesteren.

Ron Paul heeft ervoor gekozen om deze wereld nog niet te verlaten

Dood in zijn ogen

Leven voor wrok

Al het magische bot zal doorgaan en op Zijn vinger zal hem niet laten sterven.

Sterf na klei, een weg banend

Huid als een jutezak

In de hoop te vervagen naar zwart

Elk vuur dat niet wordt gebruikt, gaat verloren

Magisch bot klopt op zijn stof.

Zijn leven in gedachten herhalend probeert hij

Om te zien hoe hij de knokkel liet kraken

Geen reden, geen rijm, geen daad, geen misdaad.

Om de muur in de vingers aan te vallen

Ron Paul heeft ervoor gekozen om deze wereld nog niet te verlaten

Dood in zijn ogen

Leven voor wrok

Het magische bot laat hem niet gaan Zijn vinger laat hem niet sterven

Op de loer liggen, liet zijn lot vallen.

Sommigen noemen het helderheid, afschuwelijk rondwijzend,

Zes voet diep willen zijn,

Het magische bot laat hem niet slapen, laat hem slapen, laat hem slapen...

Bevroren wakker, in tijd en ruimte

Niemand kan zijn beroep horen.

Voor als hij probeert zijn mening te uiten

De vinger drukt tegen zijn lippen.

Jaar na jaar, kan niet verdwijnen

Onmogelijk verveeld, ze zijn als een zwaard.

Geen kans op zelfmoord, niet zolang het binnen leeft,

Proberen te vechten tegen de magische verbinding,

Wetende dat het geen zin heeft, geen zin heeft, geen zin heeft, is...