Кварцевый свет - The Korea

Открой, для меня свою дверь,

Впусти осенний холод, я не трону тебя — поверь.

Предавал, ненавидя, играя, превращая живое в стекло.

Я не тот за кого себя выдавал, пряча лицо.

Я не тот, за кого себя выдавал…

Я не тот, за кого себя выдавал…

Я узнал твои желанья, мы сказали друг другу — нет!..

Теперь мы мокнем под дождем на расстоянии планет…

По проводам, по ветру, по воде…

Летит послание мое тебе…

…Смотри… как извивается и падает вниз, небо в огнях,

Твой рассвет — это кварцевый свет.

Посмотри на меня!

Посмотри, посмотри мне в глаза!

Посмотри!..

Посмотри, посмотри мне в глаза!

По проводам, по ветру, по воде…

Летит послание мое тебе…

Тебе одной его прочту,

Держа твою ладонь в своей руке.

Тебе одной его прочту,

Держа твою ладонь в своей руке.

Все предметы передвинуты в комнате,

Не реагируют глаза на свет,

Твоего пробуждения,

Дожидаться сотни лет…

ТЫ порхаешь, изящно как тень, в моей душе.

Твой рассвет — это кварцевый свет, до конца твоих жалких дней!

Предавал, ненавидя, играя, превращая живое в стекло!..

Я не тот, за кого себя выдавал, пряча лицо.

Я не тот, за кого себя выдавал!..

Я не тот, за кого себя выдавал!

Узнавая тебя, я прочитал все твои дневники,

Покрытые пылью, забыты чувства моей вины…

Я узнал, твои желанья, мы сказали друг другу — нет!

Теперь мы мокнем под дождем на расстоянии планет…

Твой рассвет — это кварцевый свет

Навсегда!

Твой рассвет — это кварцевый свет

Навсегда!..

Open je deur voor mij

Laat de herfstkou binnen, ik zal je niet aanraken - geloof me.

Hij verraadde, haatte, speelde, veranderde de levenden in glas.

Ik ben niet wie ik deed alsof ik was, mijn gezicht verbergend.

Ik ben niet wie ik beweerde te zijn...

Ik ben niet wie ik beweerde te zijn...

Ik ontdekte je verlangens, zeiden we tegen elkaar - nee! ..

Nu worden we nat in de regen op een afstand van planeten...

Door draad, door wind, door water...

Mijn bericht vliegt naar je toe...

... Kijk ... hoe de lucht kronkelt en naar beneden valt, in licht,

Je dageraad is een kwartslicht.

Kijk me aan!

Kijk, kijk in mijn ogen!

Kijken!..

Kijk, kijk in mijn ogen!

Door draad, door wind, door water...

Mijn bericht vliegt naar je toe...

Ik zal het je alleen voorlezen

Houd je handpalm in mijn hand.

Ik zal het je alleen voorlezen

Houd je handpalm in mijn hand.

Alle items worden verplaatst in de kamer,

Ogen reageren niet op licht

jouw ontwaken,

Wacht honderden jaren...

Je fladdert gracieus als een schaduw in mijn ziel.

Je dageraad is een kwartslicht, tot het einde van je ellendige dagen!

Verraden, gehaat, gespeeld, de levenden in glas veranderend!..

Ik ben niet wie ik deed alsof ik was, mijn gezicht verbergend.

Ik ben niet wie ik beweerde te zijn!..

Ik ben niet wie ik beweerde te zijn!

Jou herkennend, las ik al je dagboeken,

Bedekt met stof, zijn mijn schuldgevoelens vergeten...

Ik ontdekte je verlangens, we vertelden elkaar - nee!

Nu worden we nat in de regen op een afstand van planeten...

Je dageraad is een kwartslicht

Voor eeuwig en altijd!

Je dageraad is een kwartslicht

Voor eeuwig en altijd!..