Where Are The Friends - The Koobas

And now for Miss Lucy Nation

Of fifty two La Shaft street

London west two

For her son Stan, now serving in the Lebanon

We have a number about something everybody needs

Friends, ow

As the twilight leads the way

For darkness over earth descending

No ones there to welcome home

The lonely one who’s journeys ending

Nothing but the memories

That linger in the mind forever

Memories of precious things

But meaningless till we’re together

Where are the friends

That I thought would be here

Maybe they’ve all lost their way

Or was I wrong when I thought them sincere

Have they forgotten the day

Comrades of my childhood

In adventures of our minds creation

Growing up as close as brothers

With no thoughts of separation

But it came and I believe

Our plan to meet again was honest

Did the years in passing

Wear away the meaning of the promise

Where are the friends

That I thought would be here

Maybe they’ve all lost their way

Or was I wrong when I thought them sincere

Have they forgotten the day

And if I say will we all meet again

If they remember to come

Just one old friend who would kindly explain

Why I’m the only one

As the twilight leads the way

For darkness over earth descending

No ones there to welcome home

The lonely one who’s journeys ending

Nothing but the memories

That linger in the mind forever

Memories of precious things

But meaningless till we’re together

Where are the friends (where are the friends)

Ah where are the friends

En nu voor Miss Lucy Nation

Van tweeënvijftig La Shaft street

Londen west twee

Voor haar zoon Stan, die nu in Libanon dient

We hebben een nummer over iets dat iedereen nodig heeft

Vrienden, ow

Terwijl de schemering de weg wijst

Voor duisternis over de aarde die neerdaalt

Er is niemand om thuis te verwelkomen

De eenzame wiens reizen eindigen

Niets dan de herinneringen

Die voor altijd in de geest blijven hangen

Herinneringen aan waardevolle dingen

Maar zinloos tot we samen zijn

Waar zijn de vrienden

waarvan ik dacht dat het hier zou zijn

Misschien zijn ze allemaal de weg kwijt

Of had ik het mis toen ik dacht dat ze oprecht waren?

Zijn ze de dag vergeten?

Kameraden uit mijn jeugd

In avonturen van onze geest creatie

Zo dicht opgroeien als broers

Zonder gedachten aan afscheiding

Maar het kwam en ik geloof dat

Ons plan om elkaar weer te ontmoeten was eerlijk

Hebben de jaren in het voorbijgaan

Draag de betekenis van de belofte weg

Waar zijn de vrienden

waarvan ik dacht dat het hier zou zijn

Misschien zijn ze allemaal de weg kwijt

Of had ik het mis toen ik dacht dat ze oprecht waren?

Zijn ze de dag vergeten?

En als ik zeg zullen we elkaar weer ontmoeten?

Als ze eraan denken te komen

Slechts een oude vriend die zo vriendelijk zou zijn om het uit te leggen

Waarom ik de enige ben

Terwijl de schemering de weg wijst

Voor duisternis over de aarde die neerdaalt

Er is niemand om thuis te verwelkomen

De eenzame wiens reizen eindigen

Niets dan de herinneringen

Die voor altijd in de geest blijven hangen

Herinneringen aan waardevolle dingen

Maar zinloos tot we samen zijn

Waar zijn de vrienden (waar zijn de vrienden)

Ah waar zijn de vrienden