Nobody Gives - The Kinks

I can’t understand why everybody’s quarreling,

Nobody gives in case they lose face,

And everybody’s guilty and everybody’s innocent,

And the fact of it is nobody gives any more.

It’s the same throughout all history,

Nobody gives unless they receive,

And nobody trusts or is willing to believe

And nobody gives or is willing to concede.

Back in nineteen hundred and twenty-five

There were thousands of people struggling to survive.

There was hunger, unemployment and poverty,

Then in 1926 they decided to be free

So they all went on strike and

The workers told the unions, who blamed it on the government,

The politicians blamed it on the strikers and the militants,

Everybody’s guilty and everybody’s innocent,

But the fact of it is nobody gives any more.

Back in nineteen hundred and thirty-nine

There were scores of German military waiting in a line,

And the Fatherland wanted what the world wouldn’t give,

And then Hitler decided he could take what was his,

So they all went to war and said

Kill all the left-wing intellectuals,

Annihilate the Jews and wipe out their race,

Eliminate the weak because they’re ineffectual,

And the fact of it is nobody gives any more.

I’m only sitting here watching it all go on And listening to both sides.

Yeah, why can’t we talk it out,

Why can’t we sort it out,

We’ll work it out if we try.

Why can’t we sit down and work out a compromise,

Why not negotiate and try to be civilised?

I’ll tell you why, because nobody gives a damn.

Nobody listens and no one will understand.

Yet I’m wondering, sitting here wondering,

And listening to both sides.

Why can’t we work it out?

Why can’t we sort it out?

We’ll work it out if we try.

Why can’t we sit down and work out a compromise,

Why not negotiate and try to be civilised?

I’ll tell you why, because nobody gives a damn.

Nobody listens and no one will understand.

Yet, I’m wondering, sitting here wondering,

Yet I’m wondering, sitting here wondering

Listening to both sides.

Nobody gives, nobody gives, nobody gives.

The workers told the unions who blamed it on the government,

The politicians blamed it on the strikers and the militants,

Everybody’s guilty and everybody’s innocent.

Nobody gives.

Nobody gives a damn any more.

The politicians, unions, workers and the militants,

The fact of it is nobody gives any more.

Ik begrijp niet waarom iedereen ruzie maakt,

Niemand geeft voor het geval ze gezichtsverlies lijden,

En iedereen is schuldig en iedereen is onschuldig,

En het feit is dat niemand meer geeft.

Het is hetzelfde door de hele geschiedenis heen,

Niemand geeft tenzij hij ontvangt,

En niemand vertrouwt of is bereid te geloven

En niemand geeft of is bereid toe te geven.

Terug in negentienhonderdvijfentwintig

Er waren duizenden mensen die worstelden om te overleven.

Er was honger, werkloosheid en armoede,

Toen besloten ze in 1926 om vrij te zijn

Dus ze staakten allemaal en...

De arbeiders vertelden de vakbonden, die de regering de schuld gaven,

De politici gaven de schuld aan de stakers en de militanten,

Iedereen is schuldig en iedereen is onschuldig,

Maar het feit is dat niemand meer geeft.

Terug in negentienhonderd negenendertig

Er stonden tientallen Duitse militairen in een rij te wachten,

En het vaderland wilde wat de wereld niet zou geven,

En toen besloot Hitler dat hij kon nemen wat van hem was,

Dus ze gingen allemaal ten strijde en zeiden:

Dood alle linkse intellectuelen,

Vernietig de Joden en roei hun ras uit,

Elimineer de zwakken omdat ze ineffectief zijn,

En het feit is dat niemand meer geeft.

Ik zit hier alleen te kijken hoe het allemaal doorgaat en luister naar beide kanten.

Ja, waarom kunnen we het niet uitpraten,

Waarom kunnen we het niet oplossen,

We komen er wel uit als we het proberen.

Waarom kunnen we niet gaan zitten en een compromis uitwerken,

Waarom niet onderhandelen en proberen beschaafd te zijn?

Ik zal je vertellen waarom, want het kan niemand iets schelen.

Niemand luistert en niemand zal het begrijpen.

Toch vraag ik me af, terwijl ik me hier afvraag,

En luisteren naar beide kanten.

Waarom komen we er niet uit?

Waarom kunnen we het niet oplossen?

We komen er wel uit als we het proberen.

Waarom kunnen we niet gaan zitten en een compromis uitwerken,

Waarom niet onderhandelen en proberen beschaafd te zijn?

Ik zal je vertellen waarom, want het kan niemand iets schelen.

Niemand luistert en niemand zal het begrijpen.

Toch vraag ik me af, terwijl ik me hier afvraag,

Toch vraag ik me af, terwijl ik hier zit te twijfelen

Luisteren naar beide kanten.

Niemand geeft, niemand geeft, niemand geeft.

De arbeiders vertelden de vakbonden die de regering de schuld gaven:

De politici gaven de schuld aan de stakers en de militanten,

Iedereen is schuldig en iedereen is onschuldig.

Niemand geeft.

Niemand geeft er nog iets om.

De politici, vakbonden, arbeiders en militanten,

Het feit is dat niemand meer geeft.