A Dark Congregation - The Hush Sound

A dark congregation of familiar faces gathered around the quiet earth

A red rose fell upon the soft snow, prayers were whispered so slow from our

mouths

Our breath rose in the cold like a hundred souls escaping

Save me, I am swallowed by the guilt of this

You’re gone, sleeping in the dust

We will not let time erase us We are surrounded by all of the quiet sleepers inside the quiet earth

A form of fear I cannot shape — you dared to kiss the face of the night

Our lips were cold as clay, we couldn’t speak anyway

Save me, I am swallowed by the guilt of this

You’re gone, sleeping in the dust

We will not let time erase us Our breath rose in the cold like a hundred souls

We, we are alone, I know you’re gone

Save me, I am swallowed by the guilt of this

You’re gone, sleeping in the dust

We will not let time erase us

Een donkere gemeente van bekende gezichten verzameld rond de stille aarde

Een rode roos viel op de zachte sneeuw, gebeden werden zo langzaam gefluisterd van onze

monden

Onze adem steeg in de kou als honderd zielen die ontsnapten

Red me, ik word opgeslokt door de schuld hiervan

Je bent weg, slapend in het stof

We laten de tijd ons niet wissen We zijn omringd door alle stille slapers in de stille aarde

Een vorm van angst die ik niet kan vormen - je durfde het gezicht van de nacht te kussen

Onze lippen waren zo koud als klei, we konden toch niet praten

Red me, ik word opgeslokt door de schuld hiervan

Je bent weg, slapend in het stof

We laten de tijd ons niet uitwissen Onze adem steeg in de kou als honderd zielen

Wij, we zijn alleen, ik weet dat je weg bent

Red me, ik word opgeslokt door de schuld hiervan

Je bent weg, slapend in het stof

We laten de tijd ons niet wissen