Tug - The History Of Apple Pie

We are lost in our own world

In these long, whirlwind hours

Now that you feel less afraid

We can play our reckless games

Close your eyes and count to ten

We can be like kids again

And I ride — you find me

And it don’t surprise me

Let’s sit close

And tug the grass beneath our feet

We are lost in our own constellation

In the tiny, evening hours

Now that you feel less ashamed

We can say all that’s left to say

We are lost in our own hesitation

In the endless, winding hours

Now that you feel less confused

We can be who we want to be

We zijn verdwaald in onze eigen wereld

In deze lange, wervelende uren

Nu je minder bang bent

We kunnen onze roekeloze spelletjes spelen

Sluit je ogen en tel tot tien

We kunnen weer als kinderen zijn

En ik rijd — je vindt me

En het verbaast me niet

Laten we dichtbij zitten

En het gras onder onze voeten trekken

We zijn verdwaald in onze eigen constellatie

In de kleine avonduren

Nu je je minder schaamt

We kunnen alles zeggen wat er nog te zeggen valt

We zijn verdwaald in onze eigen aarzeling

In de eindeloze, kronkelige uren

Nu je je minder verward voelt

We kunnen zijn wie we willen zijn