Hollow Ground - The Haunted

Once again I’ve lost my way.

Going nowhere fast, I dread the return.

Spend my days in this self-made cage.

Where my soul can dwell,

and my loneliness is thriven far to well.

All and none of the answers I’ve found.

Alone I stand on hollow ground.

Too many years have passed.

Too much blood has been spilt.

I realize it’s my destiny, my will.

Things aren’t always what they seem

As the scars on my skin will show

On hollow ground I stand

On hollow ground repent

The sins were mine.

I’m gone, I know.

Dazed and weakened by the haze.

Went nowhere fast, I dread the return.

I’ve lost my ways, am I losing my mind?

Maybe then my redemtion’s there to find.

Opnieuw ben ik de weg kwijt.

Ik ga nergens snel heen, ik vrees de terugkeer.

Breng mijn dagen door in deze zelfgemaakte kooi.

Waar mijn ziel kan wonen,

en mijn eenzaamheid is veel te goed tot bloei gekomen.

Alle en geen van de antwoorden die ik heb gevonden.

Alleen sta ik op holle grond.

Er zijn te veel jaren verstreken.

Er is te veel bloed vergoten.

Ik realiseer me dat het mijn lot is, mijn wil.

Dingen zijn niet altijd wat ze lijken

Zoals de littekens op mijn huid zullen laten zien

Op holle grond sta ik

Bekeer u op holle grond

De zonden waren van mij.

Ik ben weg, ik weet het.

Verdwaasd en verzwakt door de waas.

Ging nergens snel, ik vrees de terugkeer.

Ik ben de weg kwijt, verlies ik mijn verstand?

Misschien is dan mijn verlossing daar te vinden.