MOON - THE H.O.S.T.

An empty room in empty corridor

Looking through the window

She sees bodies on the floor

The rain is pouring, outside it’s frozen cold

She’s only seventeen but she feels so old

She’s hiding, ooh she’s hiding

She is running away from her past

She cries everyday she thinks it will be her last

She tries to howl at the moon to find any help

She hids under blankets on her corner bed

Tomorrow she might be dead

If she can sleep she dreams about herself

Covered in blood, she can barely catch her breath

Then she wakes up and tries to find the light

But all she could see was her eyes ridden on fright

Een lege kamer in een lege gang

Door het raam kijken

Ze ziet lichamen op de vloer

Het regent met bakken, buiten is het ijskoud

Ze is pas zeventien, maar ze voelt zich zo oud

Ze verbergt zich, ooh ze verbergt

Ze loopt weg van haar verleden

Ze huilt elke dag dat ze denkt dat het haar laatste zal zijn

Ze probeert naar de maan te huilen om hulp te vinden

Ze verstopte zich onder dekens op haar hoekbed

Morgen is ze misschien dood

Als ze kan slapen, droomt ze over zichzelf

Ze zit onder het bloed en kan nauwelijks op adem komen

Dan wordt ze wakker en probeert ze het licht te vinden

Maar het enige wat ze kon zien waren haar ogen vol angst