No Tomorrow, No Regrets - The Green River Burial

like an anchor lies in ruins

deep in the ocean’s depths

unless we’re built from decay

and the whole world is caving in around you

what a luck that we let this happen

the aftermath won’t build our existence

you can look up the streets when this

has become our existence

through these firestorms and miseries

it leaves you empty from the inside out

and it’s up to us asking for our salvation

but we won’t be victorious

you’re asking yourself

you compromise your fucking misery

is this what you’re calling united

we will never change to remain

as i’m sitting and facing myself

the feeling of ignorance as my wishing well

with everlasting loneliness

i made sacrifices that no one could lift

i gave up on the world

no tomorrow no regrets

not even god can compare your inner strength

and you will sit on the ocean’s floor until the end

time and time again rise again

stucked in a bottomless pit hoping to stop falling and rise again time and time

again

zoals een anker in puin ligt

diep in de diepten van de oceaan

tenzij we zijn gebouwd van verval

en de hele wereld stort in om je heen

wat een geluk dat we dit hebben laten gebeuren

de nasleep zal ons bestaan ​​niet opbouwen

je kunt de straten opzoeken wanneer dit

is ons bestaan ​​geworden

door deze vuurstormen en ellende

het laat je leeg van binnenuit

en het is aan ons om om onze redding te vragen

maar we zullen niet zegevieren

je vraagt ​​je af

je compromitteert je verdomde ellende

is dit wat je verenigd noemt?

we zullen nooit veranderen om te blijven

terwijl ik zit en mezelf aankijk

het gevoel van onwetendheid als mijn beterschap

met eeuwige eenzaamheid

ik heb offers gebracht die niemand op kon tillen

ik gaf de wereld op

nee morgen geen spijt

zelfs god kan je innerlijke kracht niet vergelijken

en je zult tot het einde op de oceaanbodem zitten

keer op keer weer opstaan

vast in een bodemloze put in de hoop te stoppen met vallen en keer op keer weer op te staan

nog een keer