The Mist in the Mourning - The Gates of Slumber

How sorry the man with no home of his own

Limping forever, sorry and stoned

Clotted up blood that hangs on the bone

And a withered dead voice that ever does moan

So sorry he cannot see his friends here today

So sorry he is gone along his way

Go down to the church, maybe you will pray

And send him some love to speed him away

How dark is it now

How lonely the day

And none can know

The that has been paid

Grim is the voice that calls you to die

He knows no one will be there to cry

Alone on his way, gone down to die

With a sad, sad soul, I have to ask why

But my soul is worried and my heart can’t rest

I have too many roads and too many rests

I will see you on that cold lonely shore

And that day we will mourn, never no more

Wat jammer van de man die geen eigen huis heeft

Voor altijd hinkend, sorry en stoned

Samengeklonterd bloed dat aan het bot hangt

En een verdorde dode stem die ooit kreunt

Het spijt hem dat hij zijn vrienden hier vandaag niet kan zien

Het spijt me dat hij zijn weg kwijt is

Ga naar de kerk, misschien bid je

En stuur hem wat liefde om hem weg te jagen

Hoe donker is het nu?

Hoe eenzaam de dag

En niemand kan het weten

Het dat is betaald

Grim is de stem die je roept om te sterven

Hij weet dat er niemand zal zijn om te huilen

Alleen op weg, naar beneden gegaan om te sterven

Met een droevige, droevige ziel, moet ik vragen waarom

Maar mijn ziel is bezorgd en mijn hart kan niet rusten

Ik heb te veel wegen en te veel rustpauzes

Ik zie je op die koude eenzame kust

En die dag zullen we rouwen, nooit meer