I'm Actual - The Format

So can we take the next hour

And talk about me

Talk about me, and we’ll talk about me

Talk about me, and we’ll only talk about me

Can we please take this hour

And talk about me

And my hatred for corporate magazines

You know they don’t speak to me

The irony is they won’t speak with me

(I'm actual, I’m actual)

I placed you on a windowsill

Cut notches up and down the door

My surprise, I woke up one morn

In our bed

In your place

Lay a note

It read:

Baby your love

It just ain’t good enough

I found sunlight six hours away

You watered me down 'til I drifted abound

Somewhere far from your shade

Now I shadow my former self

Once holy, now lonely

A chest full of holes

Red wax, it paints me unclear

When the big hand strikes twelve

I disappear

And the angels are fake

They’ll lie to your face

Anything to keep you away

You watered me down 'til

I drifted abound

It’s time I accept the fact

That you on your back

It has buried the past

Can we please take this hour

And talk about me

Talk about me, and we’ll talk about me

Talk about me, and we’ll only talk about me

Can we take the next hour

And talk about me

And my hatred for corporate magazines

You know they don’t speak to me

The irony is they won’t speak with me

Kunnen we het volgende uur nemen?

En praat over mij

Praat over mij, en we zullen over mij praten

Praat over mij, en we praten alleen over mij

Kunnen we alsjeblieft dit uur nemen?

En praat over mij

En mijn haat voor bedrijfsmagazines

Je weet dat ze niet met me praten

De ironie is dat ze niet met me willen praten

(Ik ben echt, ik ben echt)

Ik heb je op een vensterbank gezet

Snijd inkepingen op en neer in de deur

Mijn verrassing, ik werd op een ochtend wakker

In ons bed

In jouw plaats

Maak een opmerking

Het leest:

Schatje je liefde

Het is gewoon niet goed genoeg

Ik vond zonlicht zes uur verderop

Je hebt me verwaterd tot ik in overvloed ronddreef

Ergens ver van je schaduw

Nu schaduw ik mijn vroegere zelf

Eens heilig, nu eenzaam

Een kist vol gaten

Rode was, het kleurt me onduidelijk

Wanneer de grote hand twaalf slaat

Ik verdwijn

En de engelen zijn nep

Ze liegen in je gezicht

Alles om je weg te houden

Je hebt me verwaterd tot

Ik dreef in overvloed

Het wordt tijd dat ik het feit accepteer

Dat je op je rug ligt

Het heeft het verleden begraven

Kunnen we alsjeblieft dit uur nemen?

En praat over mij

Praat over mij, en we zullen over mij praten

Praat over mij, en we praten alleen over mij

Kunnen we het volgende uur nemen?

En praat over mij

En mijn haat voor bedrijfsmagazines

Je weet dat ze niet met me praten

De ironie is dat ze niet met me willen praten