Hädanfärd - The Few Against Many

Hit där ingen frid nå*

inne i djupen av skräck

hur vidrigt kan ni ej förstå

Här, i en natt svart

som mörkaste bläck

De sista ljusen är nu för alltid

borta och väck

Tankar som flyter ut

I nattens kalla famn

Med skuggor som kommer in

i beodets kämpande brus

och Liemannen gör sitt kall

vid havets stupa brant

snart det skall spikas

en kista ihop under ok

för blott ett kött präglat

i decenium av andens sveda

livets all träda, dåklar

såbörja hava upp all jord

ner skall du saknas däri

din kropps kött gåin i död

en nål med gift, såliten

och inte hugg från någon dolk

slog porten till själen upp

i tystnaden kommer de tusenfallt

för att knipa den sista

gnistan av ljus

tankar som flyttar ut i nattens kalla famn

med skuggor som kommer in

I blodets kämpande brus

och Liemannen gör sig kall

vid livets stupa brant

Hier waar geen vrede kan komen *

in de diepten van angst

hoe walgelijk kun je niet begrijpen

Hier, in een zwarte nacht

als de donkerste inkt

De laatste kaarsen zijn nu voor altijd

weg en weg

Gedachten die naar buiten stromen

In de koude omhelzing van de nacht

Met schaduwen die binnenkomen

in het vechtgeluid van de biet

en Liemann doet zijn oproep

door de steile helling van de zee

zodra het moet worden genageld

samen een doodskist onder ok

voor slechts één vlees in reliëf

in het decennium van de verbranding van de geest

het hele leven raakt in verval

dus begin met het hebben van alle aarde

naar beneden zul je erin missen

het vlees van je lichaam is dood

een naald met gif, zo klein

en bijt niet uit een dolk

opende de poort naar de ziel

in stilte komen ze duizendvoudig

om de laatste te knijpen

de vonk van het licht

gedachten bewegen zich in de koude omhelzing van de nacht

met schaduwen die binnenkomen

In het vechtende geluid van het bloed

en Liemannen maakt het zichzelf koud

op de steile helling van het leven