Endless Lakes - The Essence

Sailing on endless lakes

A whisper inside me tells me to drown away

Cold as I lie in the water

As I slide downwards blue and pale

Everybody just kisses

As I’m pushed away in the water bows

Everybody just leaves

In the dark again on the endless lakes

Everybody just dances

As I’m well preserved in thin funeral white

No one dares to believe

That I’m pushed away in the water bows

Everybody just walks

Over water waves in a perfect dream

Everybody just drowns

In the dark again on the endless lakes

I flow far away in the waves

The whispers inside

As I follow the night

Do you think I preserved

On the endless lakes

Do you think I’ll just die

Everything that it takes

But don’t I give it away

Everybody just fades

As they fall again in their own desire

No one dares to believe

That I’m pushed away in the water bows

Everybody just walks

Over water waves in a perfect dream

Everybody just drowns

In the dark again on the endless lakes

I flow far away in the waves

The whispers inside

As I follow the night

Do you think I preserved

On the endless lakes

Do you think I’ll just die

Everything that it takes

But don’t I give it away

Zeilen op eindeloze meren

Een fluistering in mij zegt dat ik moet verdrinken

Koud als ik in het water lig

Terwijl ik naar beneden glijd blauw en bleek

Iedereen zoent gewoon

Terwijl ik weggeduwd word in de waterbogen

Iedereen gaat gewoon weg

Weer in het donker op de eindeloze meren

Iedereen danst gewoon

Omdat ik goed bewaard ben gebleven in dun begrafeniswit

Niemand durft te geloven

Dat ik weggeduwd word in de waterbogen

Iedereen loopt gewoon

Over watergolven in een perfecte droom

Iedereen verdrinkt gewoon

Weer in het donker op de eindeloze meren

Ik stroom ver weg in de golven

Het gefluister van binnen

Terwijl ik de nacht volg

Denk je dat ik het bewaard heb?

Op de eindeloze meren

Denk je dat ik gewoon dood ga?

Alles wat nodig is

Maar geef ik het niet weg?

Iedereen vervaagt gewoon

Als ze weer vallen in hun eigen verlangen

Niemand durft te geloven

Dat ik weggeduwd word in de waterbogen

Iedereen loopt gewoon

Over watergolven in een perfecte droom

Iedereen verdrinkt gewoon

Weer in het donker op de eindeloze meren

Ik stroom ver weg in de golven

Het gefluister van binnen

Terwijl ik de nacht volg

Denk je dat ik het bewaard heb?

Op de eindeloze meren

Denk je dat ik gewoon dood ga?

Alles wat nodig is

Maar geef ik het niet weg?