Devoid Of Light - The Drowning

Who knows what we tell the dark

When shadows close around blotting, out

Our only light our only hope

Do you long, to be more than this

This life deludes between the days

Await release without hope again and again

In the Darkness shadows in mourning

Realms of silence lead the night

I am nobody’s child, a ragged creature

Impoverished at your behest in my silence

When there’s no warmth left in the sun

As the days draw by when we hide

In the world in the darkness

Shadows mourning, lead the night

Here where I hide without your compassion

In a world devoid of warmth

In a world devoid of light

Is the face that deludes my perfection

Or my perversion continually turning

Towards the sky over and over again and again

Wie weet wat we het donker vertellen

Wanneer schaduwen sluiten rond blotting, uit

Ons enige licht, onze enige hoop

Verlang je ernaar om meer te zijn dan dit?

Dit leven begoochelt tussen de dagen

Wacht op vrijlating zonder hoop, keer op keer

In de duisternis schaduwen in rouw

Rijken van stilte leiden de nacht

Ik ben niemands kind, een haveloos wezen

Verarmd op uw verzoek in mijn stilte

Als er geen warmte meer is in de zon

Naarmate de dagen verstrijken als we ons verstoppen

In de wereld in de duisternis

Schaduwen rouwen, leiden de nacht

Hier waar ik me verberg zonder je medeleven

In een wereld zonder warmte

In een wereld zonder licht

Is het gezicht dat mijn perfectie bedriegt?

Of mijn perversie verandert voortdurend

Keer op keer naar de hemel