Sky Ghosts - The Depreciation Guild

through war-hollowed buildings and forests of trash,

the tar-thickened waters and wastelands of ash,

now freed of flesh, speeding through the clouds,

the kiss-chase starts as our bones break down,

a nuclear sunset sounds;

the hole where life, for us, was drowned

through cavernous ice floes

and mountains of shale,

the daisy-swept meadows

and oceans so pale.

we’ll meet on the iceblink,

some secrets we’ll share,

while prismatic light-beams

add color to air.

leave inhibitions there,

the godless skies left unaware…

radiation filled the space where

angels ought to be.

with a disaffected smile she turned

and said to me (this is forever)

whatever cloud you’re on i will find you,

i will find you

in time

door door oorlog uitgeholde gebouwen en bossen vol afval,

de met teer verdikte wateren en woestenijen van as,

nu bevrijd van vlees, snel door de wolken,

de kus-achtervolging begint als onze botten afbreken,

een nucleaire zonsondergang klinkt;

het gat waar het leven, voor ons, verdronk

door spelonkachtige ijsschotsen

en bergen van leisteen,

de door madeliefjes geveegde weiden

en oceanen zo bleek.

we zien elkaar op de ijsknipper,

enkele geheimen die we zullen delen,

terwijl prismatische lichtstralen

kleur aan lucht toevoegen.

laat remmingen daar,

de goddeloze luchten onwetend achtergelaten...

straling vulde de ruimte waar

engelen zouden moeten zijn.

met een ontevreden glimlach draaide ze zich om

en zei tegen mij (dit is voor altijd)

op welke wolk je ook zit, ik zal je vinden,

ik zal je vinden

op tijd