The Moon / Awake - The Dear Hunter

This soul’s a stowaway

At the heels of a gaze, their eyes betrayed in the arcade

Misdirection pervades, and my image fades of you

(Where are you?)

Could we return to the hymn of the Lake?

Grave refrains of impossible love, not believing what they’d say

Haunting heralds whose words were lost on you

(Where are you?)

I’d bare you my heart, if I knew that it still was there

I’m too nervous to look, too afraid to close the book

So take all the wind from my lungs, if you’re out of air

Just deliver me truth, deliver me you

How’d we lose our place?

Who decided our fate?

Decay until we we’re erased, idly wasting away?

Well, the nightmare’s ending soon

(Where are you?)

I’d bare you my heart, if I knew that it was still there

I’m too nervous to look, too afraid to close the book

So take all the wind from my lungs, if you’re out of air

Just deliver me truth, I’ll deliver me you

(Who are you waiting for?)

(Who are you waiting for?)

If the younger me just could have seen the trouble I’d create

He’d never have agreed to carry on

(Who are you waiting for?)

When sins of sons to fathers come, too heavy is the weight

The spirit split in two

Dear apparition, in this fleeting flash

Must I burn the earth, before you turn to ash?

Would such extremes repair our broken past?

The silver lining seldom lies in sight too plain to see

But trust our story’s end can bring redemption for the pain endured

Deze ziel is een verstekeling

Op de hielen van een blik verraden hun ogen in de arcade

Misleiding doordringt, en mijn beeld van jou vervaagt

(Waar ben je?)

Kunnen we terugkeren naar de hymne van het meer?

Ernstige refreinen van onmogelijke liefde, niet gelovend wat ze zouden zeggen

Spookachtige herauten wiens woorden voor jou verloren gingen

(Waar ben je?)

Ik zou je mijn hart laten zien, als ik wist dat het er nog was

Ik ben te nerveus om te kijken, te bang om het boek te sluiten

Dus haal alle wind uit mijn longen als je geen lucht meer hebt

Bezorg me de waarheid, bezorg me jou

Hoe zijn we onze plaats kwijtgeraakt?

Wie heeft ons lot bepaald?

Verval totdat we zijn gewist, nutteloos wegkwijnen?

Nou, de nachtmerrie eindigt binnenkort

(Waar ben je?)

Ik zou je mijn hart laten zien, als ik wist dat het er nog was

Ik ben te nerveus om te kijken, te bang om het boek te sluiten

Dus haal alle wind uit mijn longen als je geen lucht meer hebt

Bezorg me de waarheid, ik zal je bezorgen

(Op wie wacht je?)

(Op wie wacht je?)

Als de jongere ik de problemen had kunnen zien die ik zou veroorzaken

Hij zou nooit hebben ingestemd om door te gaan

(Op wie wacht je?)

Wanneer zonden van zonen tot vaders komen, is het gewicht te zwaar

De geest in tweeën gesplitst

Beste verschijning, in deze vluchtige flits

Moet ik de aarde verbranden voordat jij in as verandert?

Zouden zulke extremen ons gebroken verleden kunnen herstellen?

De zilveren rand ligt zelden in het zicht te duidelijk om te zien

Maar vertrouw erop dat het einde van ons verhaal verlossing kan brengen voor de geleden pijn