Gloria - The Dear Hunter

Open-eyed oversight led me to here

Looking for an avenue to simply appear

One too many steps into the wrong direction

Leading me to throw up my hands

Soon I’ll know exactly where I stand

Found in a flood of incendiary plans

Oh, I’ve been falling fast into the rhythms without rhymes

I won’t be giving up again;

yeah, I’ll be getting up again

I heard a voice it said «…e dolore, magna gloria

Bring me your heart and then

You will awake in a state of surprising euphoria

But don’t tell anyone…»

I was in love with inner ambiguity

Then I learned to turn emotions into weaponry

One too many words said with the wrong inflection

Leading me to throw up my hands

Am I giving up the ghost again?

Surrendering so that my evils will amend

Oh, I’ve been falling fast into the space between the lines

I’ll be getting up again;

I won’t be giving up again

I heard a voice it said «…e dolore, magna gloria

Bring me your heart and then

You will awake in a state of surprising euphoria

But don’t tell anyone what you saw here…»

Now I never heard that sound before

I am nothing but an infant wave stuck in a savage ocean

Soon I’ll know exactly where I stand

Found in a flood of incendiary plans

Oh, I’ve been falling fast into the space between the lines

I’ll be getting up again;

I won’t be giving up again

I heard a voice it said «…e dolore, magna gloria

Bring me your heart and then

You will awake in a state of surprising euphoria

Don’t fear the words that I say»

I heard a voice it said «…e dolore, magna gloria

Bring me your heart and then

You will awake in a state of surprising euphoria

But don’t tell anyone what you saw here…»

Toezicht met open ogen leidde me naar hier

Op zoek naar een manier om gewoon te verschijnen

Een te veel stappen in de verkeerde richting

Leidt me om mijn handen in de lucht te steken

Binnenkort weet ik precies waar ik aan toe ben

Gevonden in een stroom van brandgevaarlijke plannen

Oh, ik ben snel in de ritmes gevallen zonder rijmpjes

Ik zal niet opnieuw opgeven;

ja, ik zal weer opstaan

Ik hoorde een stem die zei: «...e dolore, magna gloria

Breng me je hart en dan

Je wordt wakker in een staat van verrassende euforie

Maar vertel het aan niemand...»

Ik was verliefd op innerlijke dubbelzinnigheid

Toen leerde ik emoties om te zetten in wapens

Een te veel woorden gezegd met de verkeerde verbuiging

Leidt me om mijn handen in de lucht te steken

Geef ik weer de geest?

Overgave zodat mijn kwaden zullen genezen

Oh, ik ben snel in de ruimte tussen de regels gevallen

Ik zal weer opstaan;

Ik geef niet meer op

Ik hoorde een stem die zei: «...e dolore, magna gloria

Breng me je hart en dan

Je wordt wakker in een staat van verrassende euforie

Maar vertel niemand wat je hier hebt gezien...»

Nu heb ik dat geluid nog nooit eerder gehoord

Ik ben niets anders dan een babygolf die vastzit in een woeste oceaan

Binnenkort weet ik precies waar ik aan toe ben

Gevonden in een stroom van brandgevaarlijke plannen

Oh, ik ben snel in de ruimte tussen de regels gevallen

Ik zal weer opstaan;

Ik geef niet meer op

Ik hoorde een stem die zei: «...e dolore, magna gloria

Breng me je hart en dan

Je wordt wakker in een staat van verrassende euforie

Wees niet bang voor de woorden die ik zeg»

Ik hoorde een stem die zei: «...e dolore, magna gloria

Breng me je hart en dan

Je wordt wakker in een staat van verrassende euforie

Maar vertel niemand wat je hier hebt gezien...»