Filth And Squalor - The Dear Hunter

Somewhere there’s a choice being made,

for the mass by the will of a broke few.

Guided by the hand of the guilty.

Praised as a cure for a curse.

When really this is all catastrophic,

and we’re tethered to the hull of a sinking ship,

scratching for a breath at the surface,

praying for the ropes to slip.

I always knew that the damned would inherit the earth.

As soon as the learned to speak

we would be suffering.

Sucking on the scraps of the wicked wealth,

we were bound by need

to vicious villainy.

Tear it down

Start again

erasing every trace so stale scare can mend.

Then we will sing,

«The way things used to be.»

I always knew that the damned would inherit the earth.

As soon as they learned to breed

we would be suffering.

Sucking on the scraps of the wicked wealth.

We were bound by need

to vicious villainy.

Er wordt ergens een keuze gemaakt,

voor de massa door de wil van een gebroken paar.

Geleid door de hand van de schuldigen.

Geprezen als een remedie voor een vloek.

Wanneer dit echt catastrofaal is,

en we zijn vastgebonden aan de romp van een zinkend schip,

aan de oppervlakte krabben om op adem te komen,

bidden dat de touwen wegglijden.

Ik heb altijd geweten dat de verdoemden de aarde zouden erven.

Zodra het geleerde is om te spreken

we zouden lijden.

Zuigend op de restjes van de goddeloze rijkdom,

we waren gebonden door behoefte

tot wrede schurkenstaten.

Scheur het af

Opnieuw beginnen

het wissen van elk spoor zodat muffe schrik kan herstellen.

Dan zullen we zingen,

"Zoals het vroeger was."

Ik heb altijd geweten dat de verdoemden de aarde zouden erven.

Zodra ze leerden fokken

we zouden lijden.

Zuigen op de restjes van de slechte rijkdom.

We waren gebonden door behoefte

tot wrede schurkenstaten.