Blame Paradise - The Dear Hunter

Millions of minds press opinions like they’re gospel

(as facts and figures find ill-fated decay)

And all the pushers stand in line, so vaingloriously hostile

(if they had their way, we’d have no escape)

So I beg for rationale in the midst of all the rage

But I’m met with reduction again

I offend before I’ve opened my mouth

To resent, I present: there’s nothing pleasant to say

(Paradise has gifted us these convoluted interrupts that interrupt real life)

I can’t believe my eyes

The truth’s no longer deified

Instead we wade the wreckage of this

False information that you can’t deny

Tell me this isn’t real life

Did you believe it?

Can you unsee it?

It isn’t difficult to scribe a scheme

If you manage to master the subtleties of doublespeak

But I can’t keep up, no, the stories creep up

Hell, I’m not invincible to tricks that treat

The believer appeased with deceit to boost their dignity

(Paradise has gifted us these convoluted interrupts that interrupt real life)

I can’t believe my eyes

The truth’s no longer deified

Instead we wade the wreckage of this

False information that you can’t deny

Tell me this isn’t real life

Could it be, maybe we, are responsible for sleeping while

Our enemies achieve the ends to all their means?

Could it be, maybe we, are responsible for sleeping while

Our enemies achieve the ends to all their means?

(Blame paradise for giving us these ways to stay oblivious; deliriously glued

to all our interrupts that interrupt real…)

I can’t believe my eyes

The truth’s no longer deified

Instead we wade the wreckage of this

False information that you can’t deny

A fantasy that aches to acidify

And still, it spreads like a wild fire

Too many lies on which we rely

Tell me this isn’t real…

Miljoenen geesten drukken meningen uit alsof ze evangelie zijn

(zoals feiten en cijfers een noodlottig verval vinden)

En alle pushers staan ​​in de rij, zo ijdel vijandig

(als ze hun zin hadden, zouden we niet kunnen ontsnappen)

Dus ik smeek om redenen te midden van alle woede

Maar ik word weer geconfronteerd met reductie

Ik beledig voordat ik mijn mond heb geopend

Om me kwalijk te nemen, presenteer ik: er is niets leuks te zeggen

(Het Paradijs heeft ons deze ingewikkelde onderbrekingen geschonken die het echte leven onderbreken)

Ik kan mijn ogen niet geloven

De waarheid is niet langer vergoddelijkt

In plaats daarvan waden we door het wrak hiervan

Valse informatie die u niet kunt ontkennen

Zeg me dat dit niet het echte leven is

Geloofde je het?

Kun je het niet zien?

Het is niet moeilijk om een ​​schema te schrijven

Als het je lukt om de subtiliteiten van doublespeak onder de knie te krijgen

Maar ik kan het niet bijhouden, nee, de verhalen kruipen omhoog

Verdorie, ik ben niet onoverwinnelijk voor trucs die behandelen

De gelovige kalmeerde met bedrog om hun waardigheid te vergroten

(Het Paradijs heeft ons deze ingewikkelde onderbrekingen geschonken die het echte leven onderbreken)

Ik kan mijn ogen niet geloven

De waarheid is niet langer vergoddelijkt

In plaats daarvan waden we door het wrak hiervan

Valse informatie die u niet kunt ontkennen

Zeg me dat dit niet het echte leven is

Zou het kunnen zijn, misschien zijn wij verantwoordelijk voor het slapen terwijl?

Onze vijanden bereiken het doel met al hun middelen?

Zou het kunnen zijn, misschien zijn wij verantwoordelijk voor het slapen terwijl?

Onze vijanden bereiken het doel met al hun middelen?

(Geef het paradijs de schuld dat het ons deze manieren heeft gegeven om ons niet bewust te blijven; waanzinnig gelijmd)

op al onze onderbrekingen die de echte onderbreken...)

Ik kan mijn ogen niet geloven

De waarheid is niet langer vergoddelijkt

In plaats daarvan waden we door het wrak hiervan

Valse informatie die u niet kunt ontkennen

Een fantasie die pijn doet om aan te zuren

En toch verspreidt het zich als een lopend vuurtje

Te veel leugens waarop we vertrouwen

Zeg me dat dit niet echt is...