Black Sandy Beaches - The Dear Hunter

Messages from broken bottles fall on black sandy beaches

Ink in vain across the page now run from morning dew

Hands which chance upon it lead to eyes which strain to read

Heart which pound from love long overdue

Lips which press together, stifle rhythmic heavy breathes

Oh how she cries from vicarious love from the one he writes about

She must have been so glad for him to throw it out

Further steps lead to yet another broken bottle

Again the words contained have bled the page

Whose tears were these which ran the ink

From who they’d pour to make this streak?

Were they his by chance from telling her or hers by chance from reading it?

they could have been collective

they could have been from someone else

why don’t we see whats at the bottom?

why don’t we see what comes next

oh how she cries from vicarious pain from the one he writes about

she must have been so sad for him to throw her out

lets just say she is better off somehow

lets just say she has never been happier than she is now

we couldn’t fake it so why even try?

Berichten van kapotte flessen vallen op zwarte zandstranden

Inkt tevergeefs over de pagina loopt nu van ochtenddauw

Handen die erop vallen leiden tot ogen die moeite doen om te lezen

Hart dat bonst van lang geleden liefde

Lippen die op elkaar drukken, verstikken ritmische zware ademhalingen

Oh, hoe huilt ze van plaatsvervangende liefde van degene waar hij over schrijft

Ze moet zo blij zijn geweest dat hij het weggooide

Verdere stappen leiden tot weer een kapotte fles

Opnieuw hebben de woorden erin de pagina doen bloeden

Wiens tranen waren deze die door de inkt liepen

Van wie ze zouden gieten om deze streak te maken?

Waren ze toevallig van hem door het haar te vertellen of toevallig door het te lezen?

ze hadden collectief kunnen zijn

ze kunnen van iemand anders zijn geweest

waarom zien we niet wat er onderaan staat?

waarom zien we niet wat er daarna komt?

oh hoe ze huilt van plaatsvervangende pijn van degene waar hij over schrijft

ze moet zo verdrietig zijn geweest voor hem om haar eruit te gooien

laten we zeggen dat ze op de een of andere manier beter af is

laten we zeggen dat ze nog nooit zo gelukkig is geweest als nu

we konden het niet faken, dus waarom zelfs maar proberen?