A Beginning - The Dear Hunter

The silence dominates divining resolutions from my hands

Lines drawn in the sand

But my volition’s wry

My temperance twisted, faced with failing light

Nothing in my sight

If I fall into the ocean,

Send my soul into the sea,

Will these reflections trouble me?

Will I dream a final dream?

I sense this silhouette who’s standing vigil growing very sore

Just one moment more

Before I close the curtain;

fate uncertain;

spirit to the dark;

Endlessly apart

Can I fall into the ocean?

Send my soul into the sea,

No distant echoes haunting me

No further phantoms will I see

This silence held eternally

But what if the silence is broken by the ones you’ve loved?

Incredibly pleasant, with a heavenly breath to wake you up

With nothing left to poison a portrait of who I’ve become

Only elation remains, protecting us from this never ending night

Dear apparition, while my senses last,

Is absolution far too much to ask?

Will you forgive a truly troubled past?

The silver lining still remains,

The sights I’ve left to see

So trust that with this end,

A new beginning’s waiting patiently.

De stilte domineert voorspellingen uit mijn handen

Lijnen getekend in het zand

Maar mijn wil is wrang

Mijn matigheid verdraaide, geconfronteerd met afnemend licht

Niets in mijn ogen

Als ik in de oceaan val,

Stuur mijn ziel de zee in,

Zullen deze reflecties mij storen?

Zal ik een laatste droom dromen?

Ik voel dit silhouet dat op de wacht staat erg pijnlijk worden

Nog een momentje

Voordat ik het gordijn sluit;

lot onzeker;

geest naar het donker;

Eindeloos uit elkaar

Kan ik in de oceaan vallen?

Stuur mijn ziel de zee in,

Geen verre echo's die me achtervolgen

Ik zal geen verdere spoken zien

Deze stilte hield eeuwig stand

Maar wat als de stilte wordt verbroken door degenen van wie je hebt gehouden?

Ongelooflijk aangenaam, met een hemelse adem om je wakker te maken

Met niets meer om een ​​portret te vergiftigen van wie ik ben geworden

Alleen opgetogenheid blijft over en beschermt ons tegen deze nooit eindigende nacht

Beste verschijning, zolang mijn zintuigen duren,

Is absolutie veel te veel gevraagd?

Wil je een echt bewogen verleden vergeven?

De zilveren voering blijft nog steeds,

De bezienswaardigheden die ik nog moet zien

Dus vertrouw erop dat met dit doel,

Een nieuw begin wacht geduldig.