Blood Of The Past - The Comet is Coming, Kae Tempest

All the many corpses begin to speak

What ignorance is cannot be argued over anymore

It is too late for pleading white picket dreams

Print you off, the shemps, the world is shrinking

Rooted in a trivial concern, in interconnectedness

In the need to make face and keep up

And drown out the many voices within

Imagine a culture that has, at its root

A more soulful connection to land and to loved ones

But I can hear the lie before you speak

There is nothing but progress to eat

And we are so fat and so hungry

And the black wrists are cuffed in the pig van

While the white shirt and tie in the tube car, distractional picture

Pictures of beer and guilt about urges

Sexual distrust and abandoned to nothingness

Give me something I can nail myself to

Give me a sharply-dressed talking head

Who has something about them I trust and despise

And what of it, anyway?

These windows don't open

They were designed to stay closed

Shower, smoothie, coffee, commute

Check the internet, never stop, never stop

There is a scar on the soul of the world and it needs you to look

The blood of the past is here, it remains

The blood of the murders, the bodies like sacks leaking brain

All stacked, chest aback on the planes, it remains

To acknowledge without guilt, to accept without condition

And to listen when other people tell you how you have behaved

Truth is, it's for us to feel and be moved

But I hear the clatter of bone against steel, it is coming

It will not be stilled, it is there

In the air, scorched white

The reflection of sunlight on glass bouncing back into sunlight

And glass bouncing back, industrialized

Denial, business as usual

So roll your eyes, shake your head, turn away and call me names

I'm okay with that, too proud

Unable to listen, we keep speaking

Moted by blood, unable to notice ourselves

Unable to stop and unwilling to learn

Al de vele lijken beginnen te spreken

Over wat onwetendheid is, valt niet meer te twisten

Het is te laat om te pleiten voor witte piketdromen

Druk je af, de shemps, de wereld krimpt

Geworteld in een triviale zorg, in onderlinge verbondenheid

In de behoefte om een ​​gezicht te trekken en bij te blijven

En de vele stemmen binnen overstemmen

Stel je een cultuur voor die, in de basis,

Een meer gevoelvolle verbinding met het land en met dierbaren

Maar ik kan de leugen horen voordat je spreekt

Er is niets dan vooruitgang te eten

En we zijn zo dik en zo hongerig

En de zwarte polsen zijn geboeid in de varkensbus

Terwijl het witte overhemd en de stropdas in de metrowagon, afleidende foto

Foto's van bier en schuldgevoelens over driften

Seksueel wantrouwen en overgelaten aan het niets

Geef me iets waar ik mezelf aan kan nagelen

Geef me een scherp gekleed pratend hoofd

Wie heeft iets over hen dat ik vertrouw en veracht?

En hoe zit het eigenlijk?

Deze vensters gaan niet open

Ze zijn ontworpen om gesloten te blijven

Douche, smoothie, koffie, woon-werkverkeer

Check het internet, stop nooit, stop nooit

Er is een litteken op de ziel van de wereld en je moet kijken

Het bloed van het verleden is hier, het blijft

Het bloed van de moorden, de lichamen als zakken lekkende hersenen

Allemaal gestapeld, met de borst verbijsterd in de vliegtuigen, het blijft

Erkennen zonder schuldgevoel, accepteren zonder voorwaarde

En om te luisteren wanneer andere mensen je vertellen hoe je je hebt gedragen

De waarheid is dat het aan ons is om te voelen en ontroerd te worden

Maar ik hoor het gekletter van bot tegen staal, het komt eraan

Het zal niet stil worden, het is er

In de lucht, wit verschroeid

De weerkaatsing van zonlicht op glas dat terugkaatst in zonlicht

En glas stuitert terug, geïndustrialiseerd

Ontkenning, business as usual

Dus rol met je ogen, schud je hoofd, draai je om en noem me scheldwoorden

Ik vind dat oké, te trots

Niet in staat om te luisteren, we blijven praten

Gedreven door bloed, niet in staat om onszelf op te merken

Niet in staat om te stoppen en niet bereid om te leren