The Golden Path (Feat. The Flaming Lips) - The Chemical Brothers, The Flaming Lips, Tom Rowlands

As I walked along

The supposed golden path

I was confronted

By a mysterious specter

He pointed to the graveyard

Over on yonder hill

I paused in cosmic reflection

Confused and wondering

Of how I came to die to die… (to fade)

Hmmm I was confused

For if I was dead

How and why did I die?

But I composed myself

And decided I should face him

But I stood paralyzed on the supposed golden path

And I was confronted

By a powerful demon force

And they said it was the devil

And when he spoke his words flowed like glowing lava

From the mouth of a volcano

And I said help me lord (to fade)

I found myself in some kind of hell

But I did not believe in a

Heaven-and-hell, world-in-opposite's kind of reality

And I gained control of myself

And I decided to press on

And as I walked along the supposed golden path

I was trembling with fear all the lions and wizards yet to come

I seen in the distance silver mountains rising high and the clouds

And voice from above did whisper some shining answer from the womb

Please forgive me I never meant to hurt you

Please forgive me I never meant to hurt you

Please forgive me I never meant to hurt you

Please forgive me I never meant to hurt you

As I walked along

Please forgive me I never meant to hurt you

As I walked along

Please forgive me I never meant to hurt you

Please forgive me I never meant to hurt you

Please forgive me I never meant to hurt you

Terwijl ik liep

Het veronderstelde gouden pad

Ik werd geconfronteerd

Door een mysterieus spook

Hij wees naar het kerkhof

Daar op de heuvel ginds

Ik pauzeerde in kosmische reflectie

Verward en benieuwd

Van hoe ik kwam te sterven om te sterven ... (om te vervagen)

Hmmm ik was in de war

Voor als ik dood was

Hoe en waarom ben ik overleden?

Maar ik heb mezelf gecomponeerd

En besloot dat ik hem onder ogen moest komen

Maar ik stond verlamd op het vermeende gouden pad

En ik werd geconfronteerd

Door een krachtige demonische kracht

En ze zeiden dat het de duivel was

En toen hij sprak, stroomden zijn woorden als gloeiende lava

Uit de mond van een vulkaan

En ik zei help me heer (te vervagen)

Ik bevond me in een soort hel

Maar ik geloofde niet in een

Hemel-en-hel, wereld-in-tegenovergestelde soort van realiteit

En ik kreeg controle over mezelf

En ik besloot door te gaan

En terwijl ik langs het veronderstelde gouden pad liep

Ik beefde van angst alle leeuwen en tovenaars die nog moesten komen

Ik zag in de verte zilveren bergen hoog oprijzen en de wolken

En de stem van boven fluisterde een stralend antwoord uit de baarmoeder

Vergeef me, ik heb je nooit pijn willen doen

Vergeef me, ik heb je nooit pijn willen doen

Vergeef me, ik heb je nooit pijn willen doen

Vergeef me, ik heb je nooit pijn willen doen

Terwijl ik liep

Vergeef me, ik heb je nooit pijn willen doen

Terwijl ik liep

Vergeef me, ik heb je nooit pijn willen doen

Vergeef me, ik heb je nooit pijn willen doen

Vergeef me, ik heb je nooit pijn willen doen