Dear Antigone - The Breathing Process

You watch me fall over and over again

You watch me burn alive at the stake, swaying

Wake so now I may kill you once more

Wake so now I may taste you once more

Wake now my love

My dearest love of all that has become the obsession of the obsessor preyed

upon the obsession of the obsessor

My dearest apocalypse my dear obsession dear Antigone

My dear sweet agony

Dear antigone you are culmination dear sweet lover you are my death you are my

damnation

«I know that you would have rather laced the chords around your neck then to

watch me die.»

This time I pray you choke on every breath of your empathy.

I only hope to see

your flesh in the perdition

I wish we had burned alive that night, so by shreds I’ll burn your lies

You love your life your lies

Follow me now with my hands dressed in wrath

Thunder falls silent with guilt that the heart beats louder my lovers guilt has

eaten away her conscience

This time I pray you choke on every breath of your empathy my only hope is to

see your flesh burn

Follow me with my hands dressed in wrath the earth will be undone

Je ziet me steeds weer vallen

Je ziet me levend branden op de brandstapel, zwaaiend

Word wakker, dus nu kan ik je nog een keer vermoorden

Word wakker, dus nu mag ik je nog een keer proeven

Word nu wakker mijn liefde

Mijn liefste liefde voor alles wat de obsessie is geworden van de obsessieve prooi

op de obsessie van de obsessor

Mijn liefste apocalyps mijn lieve obsessie lieve Antigone

Mijn lieve zoete pijn

Beste antigone, je bent een hoogtepunt lieve lieve minnaar, je bent mijn dood, je bent mijn

verdoemenis

"Ik weet dat je liever de akkoorden om je nek had geregen dan om"

kijk hoe ik sterf.»

Deze keer bid ik dat je stikt in elke ademtocht van je empathie.

Ik hoop alleen te zien

je vlees in het verderf

Ik wou dat we die nacht levend hadden verbrand, dus ik zal je leugens verbranden

Je houdt van je leven, je leugens

Volg me nu met mijn handen gekleed in toorn

Donder valt stil met schuldgevoel dat het hart harder klopt, mijn minnaars schuldgevoel heeft

haar geweten weggevreten

Deze keer bid ik dat je stikt in elke ademtocht van je empathie. Mijn enige hoop is om

zie je vlees branden

Volg mij met mijn handen gekleed in toorn de aarde zal ongedaan worden gemaakt