Burn After Writing - Bouncing Souls

Here’s to you, the same chords that I stole

From a song that I once heard

The Same melody I borrowed from the void

I’d rather observe than structure a narrative

The characters are thin;

the plot does not develop

It ends where it begins

It’s on the screen, in paperbacks

In section 8 and cul-de-sacs

Electro haikus and drunk sonnets

Are moving me along

You cut my hair

You left red ink everywhere

Do my hands tell a story?

Is it boring?

What I’d give to force your sigh

What I’d give to see you cry

What I’d give for your caress

To see your blue cotton dress

Balled up on the floor

Certain memories are the problem

Certain drunken lines are the shame

Seven hundred miles and four years

I can’t fight the flame;

it burns

You cut my hair

You left red ink everywhere

Do my hands tell a story?

Is it boring?

Was I wishing on satellites?

Tell me how you’ve been doing that trick

I’m just wishing the flame away

Now I’m wishing the flame away

Op jou, dezelfde akkoorden die ik heb gestolen

Van een nummer dat ik ooit heb gehoord

Dezelfde melodie die ik uit de leegte heb geleend

Ik observeer liever dan een verhaal te structureren

De karakters zijn dun;

de plot ontwikkelt zich niet

Het eindigt waar het begint

Het staat op het scherm, in paperbacks

In sectie 8 en doodlopende straten

Electro haiku's en dronken sonnetten

Bewegen me mee

Je knipt mijn haar

Je liet overal rode inkt achter

Vertellen mijn handen een verhaal?

Is het saai?

Wat ik zou geven om je zucht te forceren

Wat ik zou geven om je te zien huilen

Wat ik zou geven voor je streling

Om je blauwe katoenen jurk te zien

Op de grond gebald

Bepaalde herinneringen zijn het probleem

Bepaalde dronken regels zijn de schande

Zevenhonderd mijl en vier jaar

Ik kan de vlam niet bestrijden;

het brandt

Je knipt mijn haar

Je liet overal rode inkt achter

Vertellen mijn handen een verhaal?

Is het saai?

Wilde ik op satellieten?

Vertel me hoe je die truc hebt gedaan

Ik wens de vlam gewoon weg

Nu wens ik de vlam weg