I Remember The Days - The Blue Van

I remember the days when we were broke, without a dime

When we were happy, busy bying time

Saving up for tomorrow, we were building a dream

Consuming what I leaned on, what I’d seen

Sometimes muses fade and so it seems I’m broke once again

I’ve lost too much I can’t give up now

Now I’m licking the dirt off someone else’s worn-out shoe

But soon you’ll kiss my feet and I’ll spit back at you

Still I remember the days when we were soft, taking it in

The scent of pine, waiting at Lover’s Inn

Sometimes muses fade or turn into cream, it’s now

I’ve got to roll, I’ve got to sing

It sings to me, it keeps me up, It’s pure

But still I wait at Lover’s Inn tonight

Ik herinner me de dagen dat we blut waren, zonder een dubbeltje

Toen we gelukkig waren, druk bezig tegen de tijd

Sparen voor morgen, we waren aan het bouwen aan een droom

Consumerend waar ik op leunde, wat ik had gezien

Soms vervagen de muzen en lijkt het alsof ik weer blut ben

Ik ben te veel kwijt, ik kan nu niet opgeven

Nu lik ik het vuil van de versleten schoen van iemand anders

Maar binnenkort kus je mijn voeten en spuug ik terug naar je

Toch herinner ik me de dagen dat we zacht waren, het in me opnemen

De geur van dennen, wachtend bij Lover's Inn

Soms vervagen muzen of worden ze crème, het is nu

Ik moet rollen, ik moet zingen

Het zingt voor me, het houdt me wakker, het is puur

Maar toch wacht ik vanavond bij Lover's Inn