Darkling, I Listen - The Black Atlantic

This is bleak but in beautiful translation

From infinity, to the pen, to the mouth

I sing for the undertow

Darkling, I listen to its crash upon my shore

These scars are but memories to cherish

Promises carved into a chasm wall

I remain hidden inside their words,

Composed like bronze

I bend a knee

Before the sun that dives in the sea

When I die, fling my ashes high,

For the wind to disperse

All my intentions remain ethereal,

All my dreams impossible,

Save the ones I lived

When I die, fling my ashes to the wind

Dit is somber, maar in een mooie vertaling

Van oneindig, tot de pen, tot de mond

Ik zing voor de onderstroom

Darkling, ik luister naar zijn crash op mijn kust

Deze littekens zijn slechts herinneringen om te koesteren

Beloften uitgehouwen in een kloofmuur

Ik blijf verborgen in hun woorden,

Samengesteld als brons

Ik buig een knie

Voor de zon die in de zee duikt

Als ik sterf, gooi ik mijn as hoog,

Om de wind te verspreiden

Al mijn bedoelingen blijven etherisch,

Al mijn dromen onmogelijk,

Bewaar degenen die ik heb geleefd

Als ik sterf, gooi mijn as dan in de wind