Worthless - The Acacia Strain

It never quits, it never stops

If I close my eyes don’t wake me up

When the time comes I’ll sleep forever

See you in my dreams, see you never

Sing me to sleep, scare me to death

Sing me to sleep, scare me to death

Sing me to sleep, scare me to death

Sing me to sleep, scare me to death

Every day above ground is a curse

Nothing you do to me could fucking make it worse

There is no glimmer, no chance of hope

You’ll find a noose at the end of my rope

So fucking worthless, you serve no purpose

I see you shaking, you should be nervous

I am here to make you well again

Here to make your life a living hell again

Deliver you from evil

Deliver a dose that is lethal

Breathe in the sickness, exhale the plague

Breathe in the sickness, exhale the plague

Breathe in the sickness, exhale the plague

Breathe in the sickness, exhale the plague

That’s when I saw Madison.

She was tangled in the sheets.

She looked sick.

Purplish.

She wasn’t moving.

So, I went over and sort of jostled her.

That’s when I discovered that she was cold to the touch.

Very cold.

And I couldn’t… I couldn’t believe what was happening.

I ran into the living room.

I grabbed MaryJane and lifted her to her feet.

And I was… I was yelling, «What happened to Maddie?

What… What’s wrong with

her?»

And that’s when I realized, what about Zach and Sadie?

And when I said their names out loud, MaryJane got hysterical.

She started hitting me with her fists.

She looked me right in the eye.

And then she said, «You did this.

You killed us.»

So fucking worthless

You serve no purpose

With your hands around my neck

Begging you to bring me death

Het houdt nooit op, het houdt nooit op

Als ik mijn ogen sluit, maak me dan niet wakker

Als de tijd daar is, zal ik voor altijd slapen

Tot ziens in mijn dromen, tot nooit meer

Zing me in slaap, laat me schrikken

Zing me in slaap, laat me schrikken

Zing me in slaap, laat me schrikken

Zing me in slaap, laat me schrikken

Elke dag boven de grond is een vloek

Niets wat je me aandoet, kan het verdomme nog erger maken

Er is geen glimp, geen kans op hoop

Je vindt een strop aan het einde van mijn touw

Zo waardeloos dat je nergens toe dient

Ik zie je trillen, je zou zenuwachtig moeten zijn

Ik ben hier om je weer beter te maken

Hier om van je leven weer een hel te maken

Verlos je van het kwaad

Geef een dosis die dodelijk is

Adem de ziekte in, adem de pest uit

Adem de ziekte in, adem de pest uit

Adem de ziekte in, adem de pest uit

Adem de ziekte in, adem de pest uit

Toen zag ik Madison.

Ze zat verstrikt in de lakens.

Ze zag er ziek uit.

Paarsachtig.

Ze bewoog niet.

Dus ik ging naar haar toe en duwde haar een beetje weg.

Toen ontdekte ik dat ze koud aanvoelde.

Heel koud.

En ik kon niet... ik kon niet geloven wat er gebeurde.

Ik rende de woonkamer in.

Ik greep MaryJane en tilde haar op.

En ik was... ik schreeuwde: «Wat is er met Maddie gebeurd?

Wat... Wat is er mis met?

haar?"

En toen realiseerde ik me, hoe zit het met Zach en Sadie?

En toen ik hun namen hardop zei, werd MaryJane hysterisch.

Ze begon me te slaan met haar vuisten.

Ze keek me recht in de ogen.

En toen zei ze: «Je hebt dit gedaan.

Je hebt ons vermoord.»

Zo verdomd waardeloos

Je dient geen doel

Met jouw handen om mijn nek

Ik smeek je om me te doden