A Breath Beneath - The Absence

I fell so low on the long way home

Sinking ever steadily waiting for this heart to stop in between where

We die far from this long goodbye

Emptiness

Where we fall drifting apart

Facing the end with regret

I cannot

Emptiness

Where we fall drifting apart

Facing the end with regret

I cannot

Shadows weaken starting to stir

A motion in deception begins to blur

I’m focusing on things I can’t end

Broken ties and wounds that won’t mend

To the city of ghostly statues

And a broad feeling of clamor

I’ll step to the edge and push ten long until the words hit just like a hammer

Emptiness

Where we fall drifting apart

Facing the end with regret

I cannot

Emptiness

Where we fall drifting apart

Facing the end with regret

I cannot

And all that I have ever loved has now turned empty and all that I have

Ever kept, is in this long goodbye

When You fall, I will fall with Heaven in between this breath beneath

When You fall, I will fall with Heaven in between this breath beneath

I bid farewell to this year long wrapped in wings To the shameless, to

The faceless, You will forever remain… nameless

Ik viel zo laag op de lange weg naar huis

Zinkend altijd gestaag wachtend tot dit hart stopt tussen waar?

We sterven ver van dit lange afscheid

Leegte

Waar we uit elkaar vallen

Met spijt het einde tegemoet

Ik kan niet

Leegte

Waar we uit elkaar vallen

Met spijt het einde tegemoet

Ik kan niet

Schaduwen worden zwakker en beginnen zich te roeren

Een beweging in bedrog begint te vervagen

Ik concentreer me op dingen die ik niet kan beëindigen

Gebroken banden en wonden die niet genezen

Naar de stad van spookbeelden

En een breed gevoel van rumoer

Ik stap naar de rand en druk tien keer lang totdat de woorden me raken als een hamer

Leegte

Waar we uit elkaar vallen

Met spijt het einde tegemoet

Ik kan niet

Leegte

Waar we uit elkaar vallen

Met spijt het einde tegemoet

Ik kan niet

En alles waar ik ooit van heb gehouden, is nu leeg geworden en alles wat ik heb

Ooit bewaard, is in dit lange afscheid

Als je valt, zal ik vallen met de hemel tussen deze adem eronder

Als je valt, zal ik vallen met de hemel tussen deze adem eronder

Ik neem afscheid van dit jaar lang gehuld in vleugels Aan de schaamtelozen, aan

De anonieme, je zult voor altijd blijven ... naamloos