Oceana - The 3rd and the Mortal

Oceana carry with her

All the lost dreams

As a treasure

Hidden underneath her wings

I went away

To the outer hills

Where no trees can grow

And no man live

With my head held high

I asked the northwind

Will you please

Take me with you

And the wind lifted me up

Like a bird whose wings were spread

Merely to put me down

I went to the moon

When she was shining as bright

As i have ever seen her

May i borrow some of the light

That you possess

But the moonbeam

Could not reach deep enough

Then i saw her face

As the waves went away

She told me

She had been waiting

Cold winter nights

I walk upon the frozen earth

The moon lights my way

The northwind embraces me

Tells me to go on

Oceana draagt ​​met zich mee

Alle verloren dromen

Als een schat

Verborgen onder haar vleugels

Ik ging weg

Naar de buitenste heuvels

Waar geen bomen kunnen groeien

En niemand leeft

Met mijn hoofd omhoog

Ik vroeg de noordenwind

Zou je alstjeblieft

Neem me met je mee

En de wind tilde me op

Als een vogel wiens vleugels gespreid waren

Alleen maar om me neer te halen

Ik ging naar de maan

Toen ze zo helder scheen

Zoals ik haar ooit heb gezien

Mag ik wat van het licht lenen

die je bezit

Maar de manestraal

Kon niet diep genoeg reiken

Toen zag ik haar gezicht

Toen de golven weggingen

Ze vertelde me

Ze had gewacht

Koude winternachten

Ik loop op de bevroren aarde

De maan verlicht mijn weg

De noordenwind omarmt me

Zegt me om door te gaan