As The Cannons Fade - Thanatos

As the cannons fade and the bodies are counted

Another hill, another mountain

This pointless routine of our so-called war machine

Don’t dare to question why so many have died

These nights last forever, time is passing by

The sound of distant gunfire, breaks the silence of the night

As daytime comes and the sun starts to burn

The enemies coming with their backs to the sun

But yet they’re too far off to take them on

This cat and mouse game goes on and on

Take your positions and lay down low

Hold your fire until you see their eyes glow

Tired of waiting a comrade storms the hill

Too late to hold him back, as we watch him being killed

No more plan or strategy, tactics thrown overboard

Another senseless chapter in this godforsaken war

Going nowhere fast, how much longer can we last

It might be our turn when the sun sets in the west

Our chances of survival become smaller by the day

We’re ordered to keep fighting, there is no other way

The only way out of this never-ending hell

Is to storm that goddamned hill and arrange my own farewell

As the cannons fade

The bodies are counted

And the troops march on

As the cannons fade

The troops march on

The troops of doom

Terwijl de kanonnen vervagen en de lichamen worden geteld

Nog een heuvel, nog een berg

Deze zinloze routine van onze zogenaamde oorlogsmachine

Durf je niet af te vragen waarom er zoveel zijn gestorven

Deze nachten duren voor altijd, de tijd gaat voorbij

Het geluid van geweerschoten in de verte, doorbreekt de stilte van de nacht

Als de dag komt en de zon begint te branden

De vijanden die met hun rug naar de zon komen

Maar toch zijn ze te ver weg om ze aan te trekken

Dit kat-en-muisspel gaat maar door

Neem je posities in en ga laag liggen

Houd je vuur vast totdat je hun ogen ziet gloeien

Moe van het wachten op een kameraad die de heuvel bestormt

Te laat om hem tegen te houden, terwijl we toekijken hoe hij wordt vermoord

Geen plan of strategie meer, tactieken overboord gegooid

Weer een zinloos hoofdstuk in deze godvergeten oorlog

Snel nergens heen, hoe lang kunnen we het nog uithouden?

Het kan onze beurt zijn als de zon ondergaat in het westen

Onze overlevingskansen worden met de dag kleiner

We hebben de opdracht om te blijven vechten, er is geen andere manier

De enige uitweg uit deze oneindige hel

Is om die verdomde heuvel te bestormen en mijn eigen afscheid te regelen?

Naarmate de kanonnen vervagen

De lijken worden geteld

En de troepen marcheren verder

Naarmate de kanonnen vervagen

De troepen marcheren verder

De troepen van de ondergang