Samuel - Thalles Roberto

Quem diria que meus olhos, um dia voltassem a brilhar

Que eu e meus sonhos, pudéssemos brotar

Mas, dessa vez, depois de tudo, que passei

A palavra liberada, encontrou a fé

Produzindo o fim da vergonha dos anos amargos

E a honra nos braços, carregando aquilo que, pedi ao senhor

A fertilidade chegou;

sim, é o meu Samuel

Marcando o fim da afronta

É tempo de dupla honra

Só Deus faz, obra tão grande assim

Ouvidos tremem, e vibram

Aonde chega à notícia, do impossível

Que ele fez, possível

Chegar em, minhas mãos

Eis me aqui, Deus;

minha rocha

Deus que tira e dá a vida

Enriquece e empobrece

Deus que exalta;

Deus que humilha

O homem não prevalece pelas suas forças

Tudo é Deus que dá forças

Ao seu rei e exalta o poder do seu ungido

Que sou eu

A palavra ministrada encontrou a fé

Produzindo o fim da vergonha dos anos amargos

E a honra nos braços, carregando aquilo que, pedi ao senhor

Wie had gedacht dat mijn ogen op een dag weer zouden stralen

Dat ik en mijn dromen konden ontkiemen

Maar deze keer, na alles wat ik heb uitgegeven

Het woord vrijgelaten, geloof gevonden

Het einde van de schande van de bittere jaren produceren

En de eer in je armen, dragend wat ik Mr.

Vruchtbaarheid is aangekomen;

ja, het is mijn Samuel

Het einde van de belediging markeren

Het is tijd voor dubbele eer

Alleen God doet dat, zo'n geweldig werk

Oren trillen en trillen

Waar komt het nieuws, vanuit het onmogelijke

dat hij mogelijk heeft gemaakt

Reik erin, mijn handen

Hier ben ik, God;

mijn steen

God die het leven neemt en geeft

Verrijkt en verarmt

God die verhoogt;

God die vernedert

De mens overwint niet door zijn kracht

Alles is God die kracht geeft

Om uw koning en de macht van uw gezalfde te verhogen

wat ben ik

Het gegeven woord vond geloof

Het einde van de schande van de bittere jaren produceren

En de eer in je armen, dragend wat ik Mr.