La Tierra De Nunca Jamás - Thalia

Thalía

Miscellaneous

La Tierra De Nunca Jamas

Me encuentro muy triste al oír noche y día

que todo en la vida es fantasía

perdida en el bosque soy un árbol sediento, de verdad

Pienso en la historia, que no tiene gloria,

no quiero buscar, no quiero encontrar

Si en esta vida hay que guardar todo adentro

seguir pensando si me arrepiento

¿y de qué?

¿y de qué?

Quiero escapar, quiero escapar

nunca más, a la tierra de nunca jamás

nunca jamás, jamás, volver sin él

Apago la luz, las sombras me inquietan,

aquella mirada que no me enfrenta

me visita en mis sueños, me da su cariño

son estrellas que brillan en sus ojos perdidos de amor, de amor

Si en esta vida hay que guardar todo adentro

seguir pensando si me arrepiento

¿y de qué?

¿y de qué?

Quiero escapar, quiero escapar

nunca más, a la tierra de nunca jamás

nunca jamás, jamás, volver sin él

Thalia

Gemengd

Het nooit-nooit-land

Ik vind mezelf erg verdrietig om dag en nacht te horen

dat alles in het leven fantasie is

verdwaald in het bos, ik ben een dorstige boom, echt waar

Ik denk aan de geschiedenis, die geen glorie heeft,

Ik wil niet zoeken, ik wil niet vinden

Als je in dit leven alles binnen moet houden

blijf denken als ik er spijt van heb

en waarvan?

en waarvan?

Ik wil ontsnappen, ik wil ontsnappen

nooit meer, naar nooit meer

ga nooit, nooit, terug zonder hem

Ik doe het licht uit, de schaduwen maken me ongemakkelijk,

die blik die me niet aankijkt

hij bezoekt me in mijn dromen, hij geeft me zijn liefde

Het zijn sterren die schijnen in zijn verloren ogen van liefde, van liefde

Als je in dit leven alles binnen moet houden

blijf denken als ik er spijt van heb

en waarvan?

en waarvan?

Ik wil ontsnappen, ik wil ontsnappen

nooit meer, naar nooit meer

ga nooit, nooit, terug zonder hem