Белый ирис - Тестостерович

Вступление:

Паранойя, свою вину успокою я.

Мысли давят на виски, сердце в тиски.

От тоски… ревностно…

Полушепотом не до сна.

Не до хрипа, не до тебя.

Лечу, достучаться никак не могу.

Дверь закрыта, я — табу.

Да видал меня ты в гробу красивого, на мейке.

И всего в цветах, лицо цвета белого ириса.

Первый Куплет: Тестостерович

Видишь все, чего добились.

Мы не породнились.

У тебя всё good, я весь больной, весь шальной.

Буду, буду, буду, буду я страдать за тобой.

Буду тенью за спиной, ебунутой головой.

Перестань снится по ночам.

Перестань казаться мне везде, я уже на дне.

Перестань, просто перестань.

Мое физическое тело, так отравлено.

Полушепотом не до сна.

Не до хрипа, не до тебя.

Полувздохами так любя.

Отпускаю, как скажешь.

Полушепотом не до сна.

Не до хрипа, не до тебя.

Полувздохами так любя.

Отпускаю…

Припев:

Паранойя, свою вину успокою я.

Мысли давят на виски, сердце в тиски.

От тоски…

Паранойя, свою вину успокою я.

Мысли давят на виски, сердце в тиски.

От тоски…

Второй Куплет: Тестостерович

Не боюсь расплаты, не боюсь цветов.

Не молюсь.

Во мне грусть, режет пульс, больно, ну и пусть.

Не боюсь расплаты, не боюсь цветов.

Не боюсь.

Небо во мне грусть, режет пульс, больно, ну и пусть.

Мне больно, ну и пусть…

Мне больно, ну и пусть…

Мое физическое тело, так отравлено.

Полушепотом не до сна.

Не до хрипа, не до тебя.

Полувздохами так любя.

Отпускаю, как скажешь.

Полушепотом не до сна.

Не до хрипа, не до тебя.

Полувздохами так любя.

Отпускаю… каюсь, каюсь

Полушепотом не до сна.

Не до хрипа, не до тебя.

Полувздохами так любя.

Отпускаю…

Припев:

Паранойя, свою вину успокою я.

Мысли давят на виски, сердце в тиски.

От тоски…

Паранойя, свою вину успокою я.

Мысли давят на виски, сердце в тиски.

От тоски…

Перестань снится по ночам.

Перестань казаться мне везде, я уже на дне.

Перестань, просто перестань.

Перестань, перестань, перестань, перестань,

Перестань, перестань…

Invoering:

Paranoia, ik zal mijn schuld wegnemen.

Gedachten drukken op de slapen, het hart in een bankschroef.

Van verlangen... jaloers...

In een halve fluistering, niet voor het slapengaan.

Niet om te piepen, niet tegen jou.

Ik vlieg, ik kom er niet doorheen.

De deur is dicht, ik ben taboe.

Ja, je zag me in een mooie kist, opgemaakt.

En alleen bij bloemen heeft het gezicht de kleur van witte iris.

Eerste vers: Testosterovich

Je ziet alles wat je hebt bereikt.

We zijn niet getrouwd.

Alles is goed met jou, ik ben helemaal ziek, helemaal gek.

Ik zal, ik zal, ik zal, ik zal voor je lijden.

Ik zal een schaduw achter mijn rug zijn, een verknipt hoofd.

Stop met dromen 's nachts.

Stop met overal te lijken voor mij, ik ben al op de bodem.

Stop, hou gewoon op.

Mijn fysieke lichaam, zo vergiftigd.

In een halve fluistering, niet voor het slapengaan.

Niet om te piepen, niet tegen jou.

Met een halve zucht, zo lief.

Ik vertrek zoals je zegt.

In een halve fluistering, niet voor het slapengaan.

Niet om te piepen, niet tegen jou.

Met een halve zucht, zo lief.

Ik laat los...

Refrein:

Paranoia, ik zal mijn schuld wegnemen.

Gedachten drukken op de slapen, het hart in een bankschroef.

Van verlangen...

Paranoia, ik zal mijn schuld wegnemen.

Gedachten drukken op de slapen, het hart in een bankschroef.

Van verlangen...

Tweede vers: Testosterovich

Ik ben niet bang voor vergelding, ik ben niet bang voor bloemen.

Ik bid niet.

Er is verdriet in mij, mijn pols doet pijn, het doet pijn, het zij zo.

Ik ben niet bang voor vergelding, ik ben niet bang voor bloemen.

Niet bang.

De lucht in mij is verdriet, het doet pijn aan mijn pols, het doet pijn, het zij zo.

Het doet me pijn, nou, laat...

Het doet me pijn, nou, laat...

Mijn fysieke lichaam, zo vergiftigd.

In een halve fluistering, niet voor het slapengaan.

Niet om te piepen, niet tegen jou.

Met een halve zucht, zo lief.

Ik vertrek zoals je zegt.

In een halve fluistering, niet voor het slapengaan.

Niet om te piepen, niet tegen jou.

Met een halve zucht, zo lief.

Ik laat los ... ik heb berouw, ik heb berouw

In een halve fluistering, niet voor het slapengaan.

Niet om te piepen, niet tegen jou.

Met een halve zucht, zo lief.

Ik laat los...

Refrein:

Paranoia, ik zal mijn schuld wegnemen.

Gedachten drukken op de slapen, het hart in een bankschroef.

Van verlangen...

Paranoia, ik zal mijn schuld wegnemen.

Gedachten drukken op de slapen, het hart in een bankschroef.

Van verlangen...

Stop met dromen 's nachts.

Stop met overal te lijken voor mij, ik ben al op de bodem.

Stop, hou gewoon op.

Stop, stop, stop, stop

Stop Stop...