Dystopia - TesseracT

Talking in my sleep, cursing through my teeth, sweating in the heat

Stuck inside this dream of darkening frustration

Liars in my dream, I'm frightened and I'm weak, there's nothing left for me

And the visions I endure are simply entertainment

Dark figures chasing me, I hear the wolf that cries, see them multiply

You're ablaze behind the eyes;

they burn into my memory

A sudden sense of hope, the virtue of my ghost, you're another ugly host

And I can't believe that you would just deny everything

I choose to live free

It took a second warning then I said goodbye

With tainted eyes I need to believe

It took a little longer to sympathize

And you were hoping I would give in to you

I won't dance because you want me to

No romance;

deep down I only want to be the same

Now there's nowhere left to hide

Game of chance;

I roll the dice for you

Hopeless glance;

deep down I only want to be the same

Now there's nowhere left to hide

The greatest thing you'll ever learn

Is just to love and be loved in return

I'm living such a life;

therein lies your problem

Imperfect, circular, entropy the fatal conclusion

With a little sympathy it'll burn inside, let the fires decide

Imperfect and circular

I won't comfort you;

no it won't be the same

There's nowhere left to hide

And I won't comfort you;

no it won't be the same

There's nowhere left to hide

And I won't comfort you;

no it won't be the same

There's nowhere left to hide

Praten in mijn slaap, vloeken tussen mijn tanden, zweten in de hitte

Vast in deze droom van verduisterende frustratie

Leugenaars in mijn droom, ik ben bang en ik ben zwak, er is niets meer voor mij

En de visioenen die ik verdraag zijn gewoon amusement

Donkere figuren die me achtervolgen, ik hoor de wolf die huilt, zie ze zich vermenigvuldigen

Je staat in vuur en vlam achter de ogen;

ze branden in mijn geheugen

Een plotseling gevoel van hoop, de deugd van mijn geest, je bent een andere lelijke gastheer

En ik kan niet geloven dat je gewoon alles zou ontkennen

Ik kies ervoor om vrij te leven

Er was een tweede waarschuwing voor nodig en toen zei ik vaarwel

Met bedorven ogen moet ik geloven

Het duurde wat langer om te sympathiseren

En je hoopte dat ik aan je zou toegeven

Ik zal niet dansen omdat jij dat wilt

Geen romantiek;

diep van binnen wil ik alleen maar dezelfde zijn

Nu kun je je nergens meer verstoppen

Kansspel;

Ik gooi de dobbelstenen voor je

Hopeloze blik;

diep van binnen wil ik alleen maar dezelfde zijn

Nu kun je je nergens meer verstoppen

Het beste dat je ooit zult leren

Is gewoon om lief te hebben en in ruil daarvoor geliefd te worden

Ik leef zo'n leven;

daarin ligt jouw probleem

Onvolmaakt, cirkelvormig, entropie de fatale conclusie

Met een beetje sympathie zal het van binnen branden, laat de vuren beslissen

Imperfect en circulair

Ik zal je niet troosten;

nee het zal niet hetzelfde zijn

Er is nergens meer om te verbergen

En ik zal je niet troosten;

nee het zal niet hetzelfde zijn

Er is nergens meer om te verbergen

En ik zal je niet troosten;

nee het zal niet hetzelfde zijn

Er is nergens meer om te verbergen