Copper Canyon - Teresa Brewer, Bobby Wayne

Honey don’t you be yellin' at me when I’m cleaning my gun

I’ll wash the blood of the tailgate when deer season’s done

We got one more weekend to go

And I’d like to kill one more doe

So I’ll shovel the side walk again cause you’re still in a stew

And I bet the bridge tender’s widow won’t mind that I can’t please you

She sure got the run of the men

Out here where the pickin’s are thin there’s not much to do

I woke up last night

In the grip of a fright

Scared to breathe for I might make a noise

But this life that we crave

So little we save

'tween the grandparent’s graves and the grandchildren’s toys

We grew up hard

And our children don’t know what that means

We turned into our parents before we were out of our teens

Through series of Chevys and Fords

The occasional spin round the floor at the Copper Canteen

Now the bix boxes out on the bypass are shavin us thin

I guess we’ll hold on a couple more years till the pension kicks in

Then we’ll sell all the stock in the store

Leave only the lock on the door and wonder what then

When I wake up at night

In the grip of a fright

And you hold me so tight to your chest

And your breath on my skin

Still pulls me back in

Till I’m weigthless and then I can rest

So if Monseigneur should pull you aside as you’re leavin the church

And I’m out on the ice droppin lines for the walleye and perch

Tell 'em it’s not your job to bring me to the fold

And I’d rather stand out in the cold

And honey I know

The woodpile’s low and you can’t close the flue

So I’ll split up a couple more chords 'fore the winter time’s through

Hold on to your rosary beads

Leave me to my mischievous deeds like we always do

Schat, schreeuw niet tegen me als ik mijn geweer aan het schoonmaken ben

Ik zal het bloed van de achterklep wassen als het hertenseizoen voorbij is

We hebben nog een weekend te gaan

En ik zou nog een hinde willen doden

Dus ik zal het zijpad opnieuw scheppen, want je bent nog steeds in een stoofpot

En ik wed dat de weduwe van de brug-tender het niet erg zal vinden dat ik je niet kan behagen

Ze kreeg zeker de leiding van de mannen

Hier, waar de pickin's dun zijn, is er niet veel te doen

Ik werd wakker vannacht

In de greep van een schrik

Bang om te ademen, want ik zou een geluid kunnen maken

Maar dit leven waar we naar hunkeren

Zo weinig dat we besparen

'tussen de graven van de grootouders en het speelgoed van de kleinkinderen'

We zijn hard opgegroeid

En onze kinderen weten niet wat dat betekent

We werden onze ouders voordat we uit onze tienerjaren waren

Door een reeks van Chevy's en Fords

Af en toe een rondje over de vloer in de Copper Canteen

Nu scheren de bixboxen op de bypass ons dun

Ik denk dat we het nog een paar jaar volhouden tot het pensioen ingaat

Dan verkopen we alle voorraad in de winkel

Laat alleen het slot op de deur en vraag je af wat dan?

Als ik 's nachts wakker word

In de greep van een schrik

En je houdt me zo stevig tegen je borst

En je adem op mijn huid

Trekt me nog steeds terug naar binnen

Tot ik gewichtloos ben en dan kan rusten

Dus als Monseigneur u apart zou nemen als u de kerk verlaat?

En ik ben op de ijsdroppin-lijnen voor de snoekbaarzen en baars

Zeg ze dat het niet jouw taak is om me naar de kudde te brengen

En ik val liever op in de kou

En schat, ik weet het

De houtstapel is laag en je kunt het rookkanaal niet sluiten

Dus ik zal nog een paar akkoorden splitsen voordat de winter voorbij is

Houd je rozenkrans vast

Laat me aan mijn ondeugende daden zoals we altijd doen