Faults and Failures - Tell the Wolves I'm Home

I’ve been waiting for the perfect moment to strike

But I’ve been questioning

I can’t feel what’s right

The answer stares me down

Like death about to end my life

But I’m not finished

I took my words and twisted them ‘til I felt I was satisfied

I feel the end is near

I can see the whites of his eyes

I feel the hair stand up and fear begin to take its place

This world is ending quick

I feel it suffocate

I can’t stand the sight of you

You break promises

You distort the truth

Starring back at me from inside the mirror

My clouded vision begins to see much clearer

Tell me are we all alone

With no hope,

No life to be known

How can I survive

Away from the light

Away from the love that is mine

And I feel

Like risking my life

For the ones that stood by my side

Is this the answer I’ve been waiting for

How come I still feel alone

Is it really my fault?

I’ve burdened myself with the hopes and dreams of others

And I can’t seem to make a difference in their lives

How can I

forgive myself for all my shortcomings and failures?

I’ll just keep bending my words like twine

Is it really my fault?

I’ve burdened myself

With problems that are not my own

how can I make it,

I’m alone

And I Think I’m disgusting

for believing

for believing in my own lies

Ik heb gewacht op het perfecte moment om toe te slaan

Maar ik heb het me afgevraagd

Ik kan niet voelen wat goed is

Het antwoord staart me aan

Zoals de dood die op het punt staat mijn leven te beëindigen

Maar ik ben nog niet klaar

Ik nam mijn woorden en verdraaide ze tot ik voelde dat ik tevreden was

Ik voel dat het einde nabij is

Ik kan het wit van zijn ogen zien

Ik voel het haar overeind komen en angst begint zijn plaats in te nemen

Deze wereld eindigt snel

Ik voel het stikken

Ik kan je aanblik niet uitstaan

Je breekt beloftes

Je verdraait de waarheid

Terugkijkend naar mij vanuit de spiegel

Mijn vertroebelde zicht begint veel duidelijker te zien

Vertel me, zijn we allemaal alleen?

Zonder hoop,

Geen leven om bekend te worden

Hoe kan ik overleven?

Weg van het licht

Weg van de liefde die van mij is

En ik voel

Zoals mijn leven riskeren

Voor degenen die aan mijn zijde stonden

Is dit het antwoord waar ik op heb gewacht?

Hoe komt het dat ik me nog steeds alleen voel?

Is het echt mijn schuld?

Ik heb mezelf belast met de hoop en dromen van anderen

En ik kan geen verschil maken in hun leven

Hoe kan ik

mezelf vergeven voor al mijn tekortkomingen en mislukkingen?

Ik blijf gewoon mijn woorden buigen als touw

Is het echt mijn schuld?

Ik heb mezelf belast

Met problemen die niet van mij zijn

hoe kan ik het maken,

Ik ben alleen

En ik denk dat ik walgelijk ben

voor het geloven

voor het geloven in mijn eigen leugens