Venus De Milo - Television

It was a tight toy night, streets so bright

The world was so thin between my bones and skin

There stood another person who was a little surprised

To be face to face with a world so alive

How I fell (did you feel low?)

No (huh?)

I fell right into the arms of Venus de Milo

You know it’s all like some new kind of drug

My senses are sharp and my hands are like gloves

Broadway looked so medieval

It seemed to flap, like little pages

And I fell sideways laughing

With a friend from many stages

How we felt (did you feel low?)

Not at all (huh???)

I fell right into the arms of Venus de Milo

Suddenly, my eyes went so soft and shaky

I knew there was pain, but pain is not aching

Then Richie, Richie said:

«Hey man, let’s dress up like cops, think of what we could do!»

But something, something

It said, «You'd better not»

And I fell (did you feel low?)

Nah (huh???)

I stood up, walked out of the arms of Venus de Milo

Het was een krappe speelgoedavond, straten zo helder

De wereld was zo dun tussen mijn botten en huid

Er stond nog iemand die een beetje verbaasd was

Om oog in oog te staan ​​met een wereld die zo leeft

Hoe ik viel (voelde je je laag?)

Nee (huh?)

Ik viel recht in de armen van Venus de Milo

Je weet dat het allemaal lijkt op een nieuw soort medicijn

Mijn zintuigen zijn scherp en mijn handen zijn als handschoenen

Broadway zag er zo middeleeuws uit

Het leek te klappen, als kleine pagina's

En ik viel opzij van het lachen

Met een vriend uit vele podia

Hoe we ons voelden (voelde je je down?)

Helemaal niet (huh???)

Ik viel recht in de armen van Venus de Milo

Plotseling werden mijn ogen zo zacht en wankel

Ik wist dat er pijn was, maar pijn doet geen pijn

Toen zei Richie, Richie:

«Hé man, laten we ons verkleden als politie, bedenk wat we zouden kunnen doen!»

Maar iets, iets

Er stond: "Je kunt beter niet"

En ik viel (voelde je je laag?)

Nah (huh???)

Ik stond op, liep uit de armen van Venus de Milo