The Voices - Television Skies

The envious earth looking up at the stars

Here at the edge where everything is so very far

Upside down and everything’s alright

A perfect world, a setting somebody couldn’t forget

And all the things we used to fight

Now we leave them all behind

And as the sun is setting

The tide is ebbing out

We could sit and listen for the voices

As the moon is rising

The wind is sighing loud

We could sit and listen for the voices

I’m running away from the places we used to run to

The ocean breaks and takes

With it a part of the beach from below

Your feet, sore from walking this path

And all the things we used to fight

Now we leave them all behind

And as the sun is setting

The tide is ebbing out

We could sit and listen for the voices

As the moon is rising

The wind is sighing loud

We could sit and listen for the voices

The perfect harmony

And shattered dreams

That tear the fabric of reality at her seams

And all the things we used to fight

Now we leave them all behind

And as the sun is setting

The tide is ebbing out

We could sit and listen for the voices

As the moon is rising

The wind is sighing loud

We could sit and listen for the voices

The perfect harmony

And shattered dreams

That tear the fabric of reality at her seams

And in your starry eyes

And still-bright skies

Dimming slowly when the glimmer from your eyes

Darkens again

De jaloerse aarde die naar de sterren kijkt

Hier aan de rand waar alles zo ver is

Ondersteboven en alles is in orde

Een perfecte wereld, een setting die iemand niet mag vergeten

En alle dingen waar we vroeger tegen vochten

Nu laten we ze allemaal achter

En terwijl de zon ondergaat

Het tij is aan het wegebben

We kunnen zitten en luisteren naar de stemmen

Terwijl de maan opkomt

De wind zucht luid

We kunnen zitten en luisteren naar de stemmen

Ik ren weg van de plaatsen waar we naartoe renden

De oceaan breekt en neemt

Daarmee een deel van het strand van onderaf

Je voeten, pijnlijk van het lopen op dit pad

En alle dingen waar we vroeger tegen vochten

Nu laten we ze allemaal achter

En terwijl de zon ondergaat

Het tij is aan het wegebben

We kunnen zitten en luisteren naar de stemmen

Terwijl de maan opkomt

De wind zucht luid

We kunnen zitten en luisteren naar de stemmen

De perfecte harmonie

En verbrijzelde dromen

Dat scheurt het weefsel van de realiteit in haar naden

En alle dingen waar we vroeger tegen vochten

Nu laten we ze allemaal achter

En terwijl de zon ondergaat

Het tij is aan het wegebben

We kunnen zitten en luisteren naar de stemmen

Terwijl de maan opkomt

De wind zucht luid

We kunnen zitten en luisteren naar de stemmen

De perfecte harmonie

En verbrijzelde dromen

Dat scheurt het weefsel van de realiteit in haar naden

En in je sterrenogen

En nog steeds heldere luchten

Langzaam dimmen wanneer de glinstering uit je ogen

Wordt weer donker