Kerran Vielä (Tie Yhteen Meidät Vie) - Tehosekoitin

«rantakivissä, tammen oksissa

Kuiskivan kuulen sen

Tuulen viimeisen lempeän

Ennen viimoja pakkasen

Jos matkustat, tuuli, kaupunkiin

Jossa tyttöni asustaa

Mekko ruskea yllään

Ja sadepisarat hiuksillaan

Kerro että häntä odotan

Unohtaa et saa

Kerro että kerran vielä tie

Yhteen meidät vie

Yhteen meidät vie

Jos myötä syystuulten vieraisille

Nyt saapuu tuo neitonen

Teen mä hänelle syksyn lehdistä

Seppeleen kultaisen

Jos kevään aurinko hiuksillansa

Taas tulevan hänet nään

Silloin vuoteelle kukkien

Kanssain painakoon tyttö pään

Kerro että häntä odotan…

Vaan jos kultansa on hän unohtanut

Ja toisen jo on

Mun kerro taivaaseen lähteneen

Minut kuolema korjatkoon

Kerro että siellä odotan…"

«In oeverstenen, in de takken van eik

ik fluister het

De wind blijft zacht

Voor de laatste vorst

Als je reist, wind, naar de stad

Waar mijn meisje woont

Bruine jurk dragen

En regendruppels op zijn haar

Zeg me dat ik op hem wacht

Vergeet dat je het niet kunt

Vertel het me nog een keer

Het brengt ons samen

Het brengt ons samen

Indien vergezeld van herfstwinden voor gasten

Nu dat meisje arriveert

Ik zal hem de herfstbladeren maken

Een krans van goud

Als de lentezon op hun haar

Ik zie hem weer

Dan op het bloemenbed

Met het gewicht van het hoofd van het meisje

Zeg me dat ik op hem wacht...

Maar als hij zijn goud is vergeten

En er is nog een

Laat me je vertellen om naar de hemel te gaan

Moge de dood mij corrigeren

Zeg me daar ik wacht..."