Handlake Village - Takida

It’s been a long, long time for that I owe you now,

I miss your heart I miss your lonely eyes.

I want to come back for more, I want to take care of my memories, welcome me,

welcome me tonight.

There’s been tragedies and hard times,

there’s been luck and real good times, the magic spellbind.

The store is not open, trees have fallen but you still giving light.

The pride is not broken, it still lingers on, the fight

the fight’s already won, you’ll see.

Without any doubt.

Nature’s splendor still there, the water runs with a hope of new life,

the children begins to laugh.

My mother taught me to cry, my family gave me a better side,

the soil bound us together.

The store is not open, trees have fallen but you still giving light.

The pride is not broken, it still lingers on, the fight

the fight’s already won.

Looking at a photograph, the hands starts shaking,

tears are falling so fast.

I will not get over that, the mainstay has fallen, she passed away.

The store is not open, trees have fallen but you still giving light.

The pride is not broken, it still lingers on, the fight

the fight’s already won.

The store is not open, trees have fallen but you still giving light.

The pride is not broken, it still lingers on, the fight

the fight’s already won.

you’ll see.

The store is not open, trees have fallen but you still giving light, to me.

Het is lang geleden dat ik je nu iets schuldig ben,

Ik mis je hart, ik mis je eenzame ogen.

Ik wil terugkomen voor meer, ik wil voor mijn herinneringen zorgen, mij welkom heten,

welkom me vanavond.

Er zijn tragedies en moeilijke tijden geweest,

er is geluk geweest en echte goede tijden, de magische betovering.

De winkel is niet open, bomen zijn gevallen maar je geeft nog steeds licht.

De trots is niet gebroken, het blijft hangen, het gevecht

het gevecht is al gewonnen, je zult het zien.

Zonder twijfel.

De pracht van de natuur is er nog steeds, het water stroomt met hoop op nieuw leven,

de kinderen beginnen te lachen.

Mijn moeder leerde me huilen, mijn familie gaf me een betere kant,

de grond bond ons samen.

De winkel is niet open, bomen zijn gevallen maar je geeft nog steeds licht.

De trots is niet gebroken, het blijft hangen, het gevecht

het gevecht is al gewonnen.

Als je naar een foto kijkt, beginnen de handen te trillen,

tranen vallen zo snel.

Daar kom ik niet overheen, de steunpilaar is gevallen, zij is overleden.

De winkel is niet open, bomen zijn gevallen maar je geeft nog steeds licht.

De trots is niet gebroken, het blijft hangen, het gevecht

het gevecht is al gewonnen.

De winkel is niet open, bomen zijn gevallen maar je geeft nog steeds licht.

De trots is niet gebroken, het blijft hangen, het gevecht

het gevecht is al gewonnen.

Je zult het zien.

De winkel is niet open, bomen zijn gevallen, maar je geeft nog steeds licht aan mij.